جای پای توقف

.
……………………………..به پسرم سهند: که بوی خوش عشق می‌کارد
این نیم ثانیه
…………..مال توست
تا شناسنامه‌ات را بنویسی
……………و مطمئن بشوی
که کسی در کوچه‌های آویزان
………………..بن بست نشود
این نیم ثانیه
……………….مال توست
تا تو از خیابان بگذری
و زیر سایه‌ی این ساختمان بلند
……………….بست ننشینی
تا باد بتواند با خستگی‌ی پیاده‌رو
………………………..پچپچه کند
این پرنده
………..مال توست
تا فاصله از تو جدا شود
………………و قفس از نفس بیافتد
این باغچه
…………مال توست
تا پروانه کنار چشمان‌ات
…………………….لم بدهد
این واژه
…………مال من است
تا با خانه خوشُ و بشُ بکنم
این شعر
……….برای توست
تا خیابان
……………زیر پای توقف
…………………………دق نکند
……………………………….روزویل کایفرنیا ۱۳ دسامبر ۲۰۰۵