دیدار با لیلا فرجامی

‫‫ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﻢ‬

‫ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺯنی ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ‬
‫ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ‬

‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ‬
‫ﺑﺮﺝ‌ﻫﺎ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﻣﺴﻄﺢ‬
‫ﻣﺎﺑﻴﻦ‬
‫ﺁﻧﺘﻦ‌ﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﻩ‌ﻫﺎ ﻭ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎی ﺩﻭﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬

‫ﺳﺮﺧس‌های ﭘﻴﺮ ﺧﺎﻧگی‬
‫ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺯنی ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ‬

‫ﮔﺎﻩ ﺭﻭی ﻛﻮﭼﻪﺍی ﺣﻮﺍلی ﺍﻣﻴﺮﺁﺑﺎﺩ ﺗﻴﺮ میﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺩﺭﺍﺯ می‌ﻛﺸﺪ‬
‫می‌ﺁﻳﻨﺪ ﻭ میﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻫﺮﺍ ﺩﻓن‌ش میﻛﻨﻨﺪ‬

‫ﮔﺎﻩ ﺯﻳﺮ ﭘل‌هﺎ میﺍﻳﺴﺘﺪ‬
‫ﻟب‌هاﻳﺶ ﺭﺍ ﺳﻴﺎﻩ میﻛﻨﺪ ﻭ ﻧﺮﺥ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ‬
‫ﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﻴنی میﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ‌ﺍی ﻻﺕ ﻭ ﺯﺷﺖ‬
‫میﺭﻭﺩ‬
‫ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﺭﻫﺎ‬
‫ﮔﺎﻩ ﺭﻭی ﻣﺒﻞ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ میﺍﻓﺘﺪ‬
‫ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﻮﻫﺮی ﻛﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺳﺖ‬
‫ﻳﺎ ﺑﭽﻪﺍی ﻛﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ‬

‫ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺯنی ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ‬
‫ﻭ ﻫﻤﻪی ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻣﺎﻝ ﺍﻭﺳﺖ‬
‫ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﺍ میﺗﻮﺍنی ﺍﺯ ﻫﺮﻛﺲ ﻭ ﻫﺮ ﺟﺎیی ﺑﮕﻴﺮی‬
ﻭ ﺑﭙﺮسی ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﭼﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ‬
‫ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﭼﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ‬
‫ﻭ ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻡ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩﺳﺖ‬
‫ﻭ ﭼﺮﺍ‬
‫ﻫﺮﻭﻗﺖ میﺁﻳﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﺩ‬
‫ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ‬
‫ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ میﺍﻓﺘﺪ؟‬