ادامه‌ی خواندن→

صدای احمد شاملو

تقصیر چشم‌های توست

که جنگل خاموش را

………………………….آبی کرد

وگرنه ماهیان سیاه کوچک

دیدار دریا را

به این‌جا نمی‌آمدند

فوریه ۲۰۱۱

یکم

عنوان belonging به معنای چیزها و شرایطی که به آن تعلق داریم برای بیان نوستالوژی‌ی غربت شعرای ایرانی‌ی خارج از ایران در مقابل longing به معنای چیزها و شرایطی که آرزومندیم بر کتابی که در صدد معرفی‌ی آن هستم توسط نویسنده استفاده شده است. belonging که به زبان انگلیسی نوشته شده مجموعه‌ای‌ست از اشعار شاعران ایرانی‌ی مقیم خارج از کشور توسط نیلوفر طالبی مترجم صاحب‌نام ساکن انگلستان تهیه، نوشته و ترجمه شده است که کاری‌ست قابل تأمل و خواندنی. ادامه‌ی خواندن→

لیدا در آشپزخانه پیاز رنده می‌کند

من در کتابخانه اشک می‌ریزم

بال‌های سنجاقک هر روز

در کتاب  آشپزی می‌سوزد ادامه‌ی خواندن→

ادامه‌ی خواندن→

این طرح‌های نغز*

باغ کلام او

پیک و پیام او

آکنده است از گل وبلبل

او شاعر است و اهل تغزل

امّا تغزل‌ش

همچون حماسه‎ای است                                                                               

این طرح‌های نغز

زآن خرمن خطوط درخشان خلاصه‌ای است

اشعار ناب او

این طرح‌های سایه‌زده بر کتاب او –

چون شعرهای شیخ اجل “سعدی”

……………………………..سهل است و ممتنع

در باغ طرح ِ او گُل و بلبل

هر چند می‌شکوفد و می‌خواند

اما برای عاشق نااهل

پیغام عاشفانه ندارد

طراح این خطوط ِ همآهنگ

داردهزار طرح، فراچنگ

طرحی چنان که چون زَر ِ خالص

………………………….دل‌شوره از زمانه ندارد

طراح خوب ما

با این‌که کشته‌مرده‌ی آزادی است

خود با فضای باز ِ طبیعت

……………………..چندان میانه‌ ندارد ادامه‌ی خواندن→

**********

خال سیاه

خال سپید ….

من روی خال های سیاه

بازی می کنم

مرگ رویش را سپید می کند

من زندگیم سیاه …

حالا تو بازی کن….

آهنگ بختیاری بلال توسط گروه رستاک

It’s so important to make someone happy.
Make just one someone happy.
Make just one heart to heart you – you sing to ادامه‌ی خواندن→

“Anthem“

The birds they sang                                                   
at the break of day
Start again
I heard them say ادامه‌ی خواندن→

سایت علی میرفطروس تازه شد.

همای گو مفکن سایه‌ی شرف هرگز

در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد ( حافظ )

در عرصه‌ی فرهنگی‌ی ما ایرانی‌ها عوارض خود بزرگ بینی، یا طبق صریح‌ترین ترجمه‌ی اصطلاح علمی‌ی آن

” گنده گوزی” در هیچ کجا بهتر از سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و یادنامه‌ها خود را بروز نداده است. این اصطلاح را بدبختانه با آن عبارت “خود بزرگ بینی” نمی‌توان بیان کرد چون بنایش بر نوعی هجویه است  که زبان فارسی در آن – اگر از این ملاحظه‌ها ی دست و پا گیر بگذریم – بسی غنی‌تر از زبان هایی ست که در این گونه کاربرد ها ممانعتی نمی‌بینند. مثلا در  موضوع روانپریشی‌ی تاریخی‌ی این عارضه از هیتلر یاد کرده می‌شود که روزگاری در جمع نوجوانان مبتلا به این بلیه به گوبلز گفته بود یک هنگ از اینها را به من بدهید و من جهان را به شما تحویل خواهم داد، که البته بعدا معلوم شد خود این حرف بهترین شاهد برای گنده گوزی بوده است. ادامه‌ی خواندن→