قله نشین

.
.
.
.
.
.
.

قله‌نشین
.
پرخاش نگاهت، زمانی که عاشقی
فرارم می‌دهد،
…………..با مهربانی
مشکلی نیست!
بده بستان که نیست
قسمت زیبای‌اش اینجاست
که تمام روزهای من به تو می‌رسند،
…………………………..در انتهای گذرشان
آخر در مُشت‌ات
تکه‌ای از زندگی را پنهان کرده‌ای
و تقصیر تو هم نیست،
…………………….که عشق یاد دادنی نیست!
حال،
اینکه برایت می‌نویسم،
بهانه‌ی با تو بودن است
و گرنه این واژه‌های نخ‌نما
که در خمیازه‌ی کاغذ هم گم می‌شوند،
…………………………….چه قابل شما را دارد؟