واژگان خانگی

2-1

شاعران این شماره: برتولت برشت، رحمان بهزادی‌فر، حبیب شوکتی و حسین منزوی

_____________________________


یک عکس از: برتولت برشت

 

ژنرال!
تانک‌ات قوی‌ترین خودروست
جنگل را فرو می‌ریزد،
و هزاران نفر را له و لورده می‌کند.
اما یک عیب دارد:
نیاز به یک راننده دارد.

ژنرال!
بمب‌افکن‌ات قوی است
از توفان سریع‌تر پرواز می‌کند،
و از یک فیل بیش‌تر بار می‌کشد.
اما یک عیب دارد:
نیاز به یک خلبان دارد.

ژنرال!
از انسان استفاده‌های زیادی می‌شود کرد.
او می‌تواند پرواز کند و می‌تواند بکُشد.
اما یک عیب هم دارد:
می‌تواند بیاندیشد!

 


  یک شعر از: رحمان بهزادی‌فر

. . .
چه سخت بود زندگی !
کلنگ، لَنگ می زد
اما اثر نداشت
آخر
مرگ کارگر شد
ماهم کسی شدیم
روی دست‌ها

 


یک شعر از: حبیب شوکتی

-پارسی-

زبان مادریم
فارسی باشد یا دری
فرقی نمی‌کند
من
به زبان دربدری
حرف می‌زنم

 


یک عکس از: حسین منزوی

 

خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود
و ماه را ز بلندایش به روی خاک کشیدن بود

پلنگ من – دل مغرورم – پرید و پنجه به خالی زد
که عشق – ماه بلند من – ورای دست رسیدن بود

گل شکفته! خداحافظ اگر چه لحظه‌ی دیدارت
شروع وسوسه‌ای در من به نام دیدن و چیدن بود

من و تو آن دو خطیم آری، موازیان به ناچاری
که هر دو باورمان ز آغاز به یکدگر نرسیدن بود

اگر چه هیچ گل مرده دوباره زنده نشد اما
بهار در گل شیپوری مدام گرم دمیدن بود

شراب خواستم و عمرم شرنگ ریخت به کام من
فریبکار دغل‌ پیشه بهانه‌اش نشنیدن بود

چه سرنوشت غم‌انگیزی که کرم کوچک ابریشم
تمام عمر قفس می‌بافت ولی به فکر پریدن بود  

 

 

درباره Habib

متولد سال ۱۳۳۰ رشت استان گیلان- کسب لیسانس از دانشگاه ملی ایران- کوچ به ینگه دنیا سال ۱۳۶۵ و اقامت در کالیفرنیا-چاپ اولین کتاب شعر بنام (الف مثل باران) در سال ۱۳۸۴ در ایران توسط انتشارات شاعر امروز.
این نوشته در اشعار این شماره ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاه‌ها غیرفعال هستند.