نامه‌ای از ایرج زهری

هنرمند عزیز رئیسی
مرا خجالت می‌دهید.
شاید خبر ندارید، به همه‌ی دوستان نگفتم، چون نمی‌خواستم متأثرشان کنم.
باری مدتی است به بیماری بانمک سرطان خون مبتلا شده ام و در بخش پژوهشی بیمارستان تخصصی شهر اسن بستری‌ام. خوشبختانه به دلیل خوش بینی‌ام و این که سر تعظیم به هیچ دیاری فرود نمی‌آورم  و بیماری دیگر جز بی‌عقلی ندارم، حالم رو به بهبود است. امروز تا دوشنیه مرخصی دارم و درخانه‌ام. دوشنبه برای یک هفته دوره‌ی دوم شیمی درمانی سخت شروع می‌شود پس از آن بهم خون تزریق می‌کنند و احتمالن دوباره راهی خانه‌ام می‌کنند.
این بازی سه ماه طول خواهد کشید.
اما مخلص شما درتمام این احول ار کار غافل نبوده است و نیست. از آن جا که در ایران ۵ کتابم در اداره‌ی سانسور کتاب زندانی است به شعر خوانی که کنار موسیقی عشق سیم‌ام بود روی آورده‌ام. سروده‌های شاعران متقدم تا متأخر را می‌خوانم. نمی‌دانم چه‌گونه می‌توانیم از آن‌ها در سایت‌مان اثر بهره بگیریم. به هرحال جندتایی را برای‌تان می‌فرستم. هدیه‌ای‌ست ناقابل.
من مطمئن هستم تا دوسه ماه آینده بر خانم سرطان غالب آمده‌ام، آن وقت با شوری دیگر و بیشتر درخدمت خواهم بود.
خوش و پیروز باشید
ا. زهری، .
در انتهای این نامه از دوست گرامی‌مان شاهرخ رئیسی که این آثار استاد زهری را دست و دلبازانه‌ی در اختیار رسانه قرار داد سپاسگزاریم.                                                           رسانه

درباره Habib

متولد سال ۱۳۳۰ رشت استان گیلان- کسب لیسانس از دانشگاه ملی ایران- کوچ به ینگه دنیا سال ۱۳۶۵ و اقامت در کالیفرنیا-چاپ اولین کتاب شعر بنام (الف مثل باران) در سال ۱۳۸۴ در ایران توسط انتشارات شاعر امروز.
این نوشته در یادداشت‌های پراکنده ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

نظرتان را ابراز کنید