می‌گویند حدود دو سال پیش بیژن اسدی‌پور هنرمند پرکار و ارزشمند، سرفصل تازه‌ای را به این نام در رسانه آغاز کرد که چند شماره هم ادامه داشت ولی به علل مختلف ازجمله عدم دانش کافی‌ی کامپیوتری حقیر و اشتباهات مکرر در انتشار صحیح آن ادامه‌ی آن‌ها در رسانه متوقف شد.

با آرزوی عمر طولانی‌ی همراه با موفقیت برای بیژن اسدی‌پور گرامی و برای آن‌که یادی هم از پرویز شاپور عزیز شده باشد یکبار دیگر شماره‌ی اول می‌گویند را برایتان می‌آوریم

یک .

.

* می‌گویند هر دو هفته تازه می‌شود.…رسانه

پس از انتشار شعرخوانی‌ی مجتبی کاشانی از CD صدای توفیق ضمیمه‌ی دفتر هنر ویژه‌ی توفیق تصمیم گرفتیم در هر شماره بخش‌های(TRAKS) مختلف صداهای دفتر هنر متعلق به دفاتری که به همراه CD آمده‌اند را در رسانه ارائه کنیم.

با فشار روی نشانی‌ی زیر می‌توانید به بخش ششم صدای توفیق ضمیمه‌ی دفتر هنر شماره‌ی بیستم ويژه‌ی توفیق گوش دهید.

Track06

سردبیر گرامی نوشت:

شعر رسیده قابل چاپ نیست

با احترام نوشتم:

شعر ما از ابتدا

……………………….اهل چاپیدن نبود.

۲۲ جولای ۲۰۱۱

ادامه‌ی خواندن→

مترسک ۱۲

 نه پرنده‌ای

نه گندم‌زاری

و نه صفیر گلوله‌ای

پس از جنگ

تنها نشانه‌ی زندگی‎ی این دشت

مترسکی است

که همچنان روی یک پایش

ایستاده است ادامه‌ی خواندن→

ماهنامه‌ی دادگر با محوریت حقوق و علوم انسانی در مهرماه ۱۳۸۷ در شهر رشت و استان گیلان، فعالیت خود را آغاز کرد.  این نشریه از همان شروع کار، رویکرد و رویه‌ای فرهنگی ـ اجتماعی را برگزید و به تدریج، موضوعات گیلان شناسی ـ نظیر معرفی مشاهیر فرهنگی، هنری، حقوقی و ادبی گیلان ـ را در دستور کار قرار داد. این موضوع، سبب شد طیفی از نخبگان گیلانی به همکاری با این نشریه روی آورند و در نتیجه، این رسانه، محلی برای انعکاس و بازتاب آرا و نظرات و نوشته‌های صاحبان فکر و قلم شد. این نشریه اما به مرور، با ورود به حوزه‌های دیگری چون معرفی سنت‌ها و بازی‌ها و آداب محلی گیلان و شعر و داستان و نقد ادبی و نمایش، کوشید دایره‌ی گسترده‌تری از مخاطبان جوان را جذب خود کند و این رویکرد به محبوبیت این نشریه در میان جوانان صاحب قلم گیلانی، کمکی شایان نمود؛ به طوری که اکنون بسیاری از همکاران این نشریه را جوانان تشکیل می دهند. «دادگر» در طی این سه سال و چند ماهی که فعالیت می‌کند و مهرماه، همزمان با روز مهرگان، آغاز چهارمین سال فعالیت مطبوعاتی‌اش خواهد بود، چند ویژه‌نامه انتشار داده که عبارتند از: ادامه‌ی خواندن→

سماجت

آنم که می‌بودم من،

موج و نگاه و بادم. ادامه‌ی خواندن→

همراه با اجرای شعر وطن از داریوش

پدید آورندگان: حجت الله ربیعی(ح. باران) و فرشید باقری

چکیده:

   همچنان که علوم متعدد به یاری هم می‎توانند، برداشت دقیق‎­تری از جهان هستی ارائه دهند؛ هنرها نیز به وسیله در آمیختن بایکدیگر می­‎توانند، به لایه‎های ژرف­‎تری از نهاد زیبایی­‌شناس بشری دست یابند. از میان هنرها، سینما که از هنرهای مدرن محسوب می­‎شود، در بردارنده‌ی  شاخه‌های متعددی از هنرها می‌باشد و به واسطه‌ی همین ویژگی از بردرسان‌ه­ای بالایی در سراسر جهان برخوردار است؛ از دیگر سو رسانه‌ی فرهنگی تاریخ ایران، شعر است. در این مقاله سعی بر آن است که تأثیر هنر سینما بر شعر سهراب سپهری کاوش شود، به همین منظور برخی عناصر و شگردهای سینمایی که در شعر سپهری راه یافته‌اند، با نگاهی اجمالی بررسی شده است.

   واژگان کلیدی: سینما، سپهری، نما، زاویه دوربین، قاب.

ادامه‌ی خواندن→

http://www.youtube.com/watch?v=n7OmFkhqE8w&feature=player_embedded#at=21

رضوان نیلی‌پور

۱– مجموعه‌ی داستان  ( باران پشت شیشه).

برگزیده جشنواره‌ی جایزه ادبی هدایت و حائز رتبه اول در جایزه ادبی‌ی فرهنگسرای همت. چاپ اول۸۴ چاپ سوم  ۹۰

۲- مجموعه‌ی داستان ( کاش یادش بماند).

راه یافته به مرحله‌ی نهائی‌ی نهمین دوره جایزه کتاب فصل و حائز رتبه اول در جایزه‌ی ادبی اصفهان. چاپ اول ۸۸، چاپ دوم ۹۰ انتشارات هزاره ققنوس . تهران .

تلفن انتشارات     ۰۹۱۲۵۱۱۰۷۲۸

این که ایران پس از اسلام از کی تبدیل به سرزمین تک‌جنسیتی شد و مردان از چه زمانی صاحب کالایی به نام زن شدند خیلی روشن نیست. تنها می‌دانیم در یک قرنی که گذشت ابتدا مردی از راه رسید که به توسط مأموران‌ش خواست چادر را از سر زنان بکشد، کاری که در سرزمین‌های  پیشاهنگ  سکولاریسم هم امروز  به نتیجه نرسیده است. کمتر از نیم قرن پس از او کسان دیگری به قدرت رسیدند که با مجموعه‌ای از اوباش تلاش کردند با تو سری روسری را سر جای‌ش باز گردانند. این تلاش‌های متضاد دو طرف -و یا هر طرف  دیگری- بدیهی‌ست که منجر به شکست بوده است، چرا که بنایش بر نفی امری‎ست که در قواعد آزادی‌ی  شخصی- که خود دین را نیز شامل می‌شود – مجاز به حساب می‎آید. ادامه‌ی خواندن→

ادامه‌ی خواندن→