در هر شماره بخش‌های(TRAKS) مختلف صداهای دفتر هنر متعلق به دفاتری که به همراه CD آمده‌اند را در رسانه ارائه می‎کنیم.

با فشار روی setofangdar 07-7 Audio Track می‌توانید به بخش هفتم ( بریده‌ای از شعر کاظم سادات اشکوری برای پرویز شاپور، با صدای فریدون فرح‌اندوز و موسیقی‌ی میلاد کیائی ) توسط صدای دفترهنر ضمیمه‌ی شماره‌ی نوزدهم ويژه‌ی سه‌تفنگدار گوش دهید.

ادامه‌ی خواندن→

طرح‌های پرویز شاپور از کلکسیون یاسمن گلشنی

عکس شاپور و کامی از آرشیو منوچهر شاپور و دفترهنر برای اولین بار

ادامه‌ی خواندن→

.

چاپ تازه‌ی آمبولانس

در طبقه‌ی اول کتاب‌خانه

سکوت تمرین می‌کند

“الف مثل باران”*  تب کرده‌است

پرستار با جلد سفید

وارد می‌شود

 آدامس طوطی‌نشان تزریق می‌کند

 چای دم کرده است

خدا کند حافظ سرما نخورده باشد

این شعر را خوب هم بزنید

فارسی شکر است

*کتاب شعر شاعر

۱۰نوامبر ۲۰۱۱

تو این آقای راننده را می‌شناسی.همان نگاه اول شناختیش. اسمش آقا رضاست..رضا سیاه .. رضا بندری..او-اما-هنوز تو را به جا نیاورده. حق دارد. توی خواب هم نمی‌دیده که یک روز تو را این ریختی ببیند. با این مانتو واین عینک سیاه… حتما فکرکرده توی بلبشوی آن سال‌ها تو هم نفله شده‌ای. یا یکی لووت داده و گرفته‌اند گذاشتنت سینه ی دیوار و .. تمام… یا حلق آویزت کرده‌اند. یا اگر خیلی خوش شانس باشی خودت را توی هزارتا سوراخ سمبه گم و گور کرده‌ای.. ادامه‌ی خواندن→

……………………………………………………..

 شش شعر کوتاه از: محسن احمدی

۱

تانک

تفنگ

گلوله،

مواظب باشید

اجسام از آنچه در این شعر می‌بینید

به شما نزدیک‌ترند.

۲

بر سینه‌ام زخم های عمیقی هست

انگار کسی مرا

با زیر سیگاری

اشتباه گرفته است. ادامه‌ی خواندن→

شعرخوانی‌ی شعر خروس جنگی‌ی نیما توسط جلیل ضیاپور نقاش، استاد دانشگاه، پژوهشگر و مولف ایرانی که از او به عنوان “پدر نقاشی مدرن ایران” یاد می‌شود در حمایت از نیما یوشیج در یک سالن خالی از تماشاچی 

این نوشته قبلأ در نشریه‌ی شهروند آمده است.

تعریف مفاهیم

هنگام خواندن ادبیات فارسی دیده‌ام که از قرن دوم هجری که در آن نخستین آثار ادبی به زبان فارسی جدید ظاهر می‌شود تا عصر جدید که “شعر آزاد” و “داستان کوتاه” به بازار می‌آید، ما به پنج شاهواژه بر می‌خوریم که یکی پس از دیگری در متون ادبی فارسی رخ نشان داده سپس ناپدید شده‌اند. این واژگان راهگشا عبارتند از “خرد”، “سخن”، “عشق”، “طبیعت” و “خلق”.

اکنون این پرسش پیش می‌آید که چرا پنج شاهواژه ی بالا در آغاز، طرح و سپس گسترش یافتند و در پایان جای خود را به دیگری دادند. آیا این واژگان از لحاظ اجتماعی و تاریخی مشروط به شرائطی هستند یا ظهور و افول آنها صرفاً زاده ی تصادف است؟ این جاست که من به اصول نظری رو می‌کنم و می‌کوشم در پرتو آن به تحلیل مشاهدات خود بپردازم.

از نظر کارل مانهایم “به طور مشخص گفتن این که فرد منفرداً می‌اندیشد نادرست است، بلکه درست‌تر آن است که مؤکداً بگوییم که او با اندیشه‌ی خود بیشتر در آن چه افراد دیگر پیش از او اندیشیده‌اند شرکت می‌کند. ادامه‌ی خواندن→

پانزدهم:

عنوان belonging به معنای چیزها و شرایطی که به آن تعلق داریم برای بیان نوستالوژی‌ی غربت شعرای ایرانی‌ی خارج از ایران در مقابل longing به معنای چیزها و شرایطی که آرزومندیم بر کتابی که در صدد معرفی‌ی آن هستم توسط نویسنده استفاده شده است. belonging که به زبان انگلیسی نوشته شده مجموعه‌ای ‌است از اشعار شاعران ایرانی‌ی مقیم خارج از کشور توسط نیلوفر طالبی مترجم صاحب‌نام ساکن انگلستان تهیه، نوشته و ترجمه شده است که کاری‌ست قابل تأمل و خواندنی.

نیلوفر طالبی موسس بنگاه معتبر پروژه‌های ترجمه است و تاکنون چندین کار ترجمه انجام داده است که مطالعه‌ی کار حاضر او خبر از آگاهی‌ی او از شعر فارسی و نیز ترجمه‌ی انگلیسی‌ی بسیار دلپذیر شعر فارسی و نیز تنظیم و انتخاب آشنا دارد.

شعرای خارج از کشور در این کتاب به سه دوره‌ی شاعران نسل اول که بین سال‌های ۱۹۲۹ و ۱۹۴۵ به دنیا آمده‌اند شامل شاعرانی مثل نادر نادرپور، حسین افراسیابی، مینا اسدی، اسماعیل خویی و یداله رویایی- و شاعران نسل دوم که متولدین بین سال‌های ۱۹۴۶ و ۱۹۶۰ شامل شاعران جوان‌تر مانند رضا فرمند، جمشید مشکانی‌، بهزاد کشمیری، مجید نفیسی، عباس صفاری است و شعرای نسل سوم که بعد از سال‌های ۱۹۶۰ تولد یافته و از نام‌هایی چون آنا آقایی، مریم هوله، زیبا کرباسی و ….گفته می‌شود تقسیم شده‌اند.

برای آشنایی شما با این اثر، اشعاری از مریم هوله را در کنار ترجمه‌ی انگلیسی‌ی آن در این شماره برای شما می‌آوریم. ادامه‌ی خواندن→

…………………………………………………….

چه فرق می‌كند

گل يا پوچ

وقتی تو

دست‌های‌ات را

در شلمچه جاگذاشته‌ای.

در شماره‌ی گذشته‌ی «‌رسانه‌» متأسفانه نتوانستیم  «‌‌یادداشت‌های شخصی‌»‌ی آقای محسن صبا را داشته باشیم. برای مطلب این شماره هم نگران رسیدن یا نرسیدن مطالب ایشان بودم لذا چند ایمیلی به آقای صبا زدم و جوابی که ایشان دادند به خواست خودشان در این شماره می‌آید.1‌

1این هم آن نامه‌پراکنی‌هایی که صحبت‌اش را کردم                                                       ح – ش

آقای صبای بسیار عزیز  … متأسفانه بخت همراه نبود که از مطلب شما بهره‌مند شویم… گویا شما به دلایلی گرفتار هستید … امید دارم که دلمشغولی‌ها بزودی برطرف و «رسانه» بتواند با نوشته‌های شما پربارتر شود  آقای مدیحی سردبیر پایاب یک جلد اضافی از شماره‌ی اخیر را که به مجید دانش‌آراسته داستان‌نویس معاصر اختصاص داده است را برایم فرستاده که در صورت تمایل می‌توانم برای‌تان بفرستم. برای‌تان روزهای خوش همراه با سلامتی آرزو می‌کنم
این هم پاسخ آقای صبابا بیشترین سپاس ها و شرمندگی از بی پاسخ گذاشتن ایمیل شما،…..
بیماری مربوط به همسر من است و  جدی‌ست . ولی هیچ کدام این‌ها آنقدر مرا آزار نمی‌دهد که  بلاهت اطرافیان. بیژن الهی در ترجمه‌ای از ریموند چندلر که همین روز ها منتشر شده است ( یک ماهی قبل از سالمرگش ) می‌نویسد:” بدون هنر ، علم به یقین نقل انبرک سر بلند ماما می‌شد دست اوس اصغر لوله کش. بی علم هم هنر نقل کلثوم ننه می‌شد با تجویز رب سوس و ماما جیم جیم عوض ماما.”  حالا فکر کنید زنی با هفتاد و پنج سال سن. سه کلاس درس  دبستان، دویست و شصت پوند وزن و یک متر و پنجاه سانتی متر قد با برادر همسرم  در انگلستان این گونه مکالمه می‌کند:  – دکترش معتقد است که یک بیماری ی ویروسی‌ست، ولی نظر من این است که بوی رنگ گرفته‌اش.   و آن پسر ابله دست کم این را به آن زنک نمی‌گوید که این نظر شما تاکنون در کجای آن یک متر و پنجاه سانت قد و یا ۲۶۰ پوند وزن پنهان بوده که علم تاکنون  کشف نکرده است. مجید دانش آراسته هم از نسل ماست و بدم نمی آید ” پایاب ” آقای مدیحی را ببینم .  راستی چرا به من تلفن نمی‌کنی ؟ ما که عکس هم را دیده‌ایم، بگذار صدای هم را هم بشنویم.

تنها صداست که می‌ماند.قربانت – محسن صبا

*عنوان از رسانه است