چندی پیش رضا قاسمی در سایت خود (دوات ) نوشته بود که در اسرارالتوحید برای “اژدهای سیاه ” از واژه‌ی شخص استفاده شده، و اضافه کرد که این خوانشِ متفاوت را باید یک “هدیه ” به زبان فارسی بدانیم.

البته این واژه در موضوع مورد اشاره‌ به معنی‌ی “اندام ” به کار رفته که بی‌سابقه نیست و حتی در شعر حافظ به معنی‌ی هیکل/ پیکر آدمی کاربرد داشته است. ادامه‌ی خواندن→

……………………………………………………………………………………..

بخش پایانی

ادامه‌ی خواندن→

با پوزش از تأخیر در انتشاراین بخش از رسانه از این شماره مجددأ در هر شماره بخش‌های(TRAKS) مختلف صداهای دفتر هنر متعلق به دفاتری که به همراه CD آمده‌اند را در رسانه ارائه می‎کنیم.

با فشار روی tofiq 04-Trk004 می‌توانید به بخش بیست و هفتم صدای دفترهنر (گپ پرویز خطیبی با عبداله ناظمی CD لقمان ادهمی ) از ضمیمه‌ی شماره‌ی بیستم ويژه‌ی توفیق گوش دهید.

آسانسور اتوماتیک که می‌بینم

به‌یاد آسانسورچی‌هایی می‌افتم

که بی‌کار شدند.

شعرهای بلند می‌گویم

و خودسانسوری نمی‌کنم،

سانسورچی‌های محترم

بی‌کار نشوند!

بخش اول

‫

نگاهی به سینمای این ماه را با عرض تسلیت و همدردی با بازماندگان زلزله اخیر آذربایجان ، مردم ایران و آذربایجان آغاز می‌کنیم. با آرزوی بهروزی و فردائی روشن برای ایران و ایرانیان.

سینماگران ایران به یاری هموطنان زلزله زده آذربایجان شتافتند.

http://www.youtube.com/watch?v=ag0KZ1vllj0

در پی زلزله خانمان برانداز اخیر آذربایجان، در غیبت مقامات کشوری و سرگرمی آنان برای افروختن آتش جنگ با آمریکا و اسرائیل، مردم ایران خود و خودجوش بیاری هموطنان زلزله زده آذربایجان شتافتند. در این میان دو گروه اجتماعی که مورد علاقه توده مردم‌اند، ورزشکاران و سینماگران ایران همت به جمع آوری کمک‌های مالی و جنسی برای ارسال به مناطق زلزله زده کردند که مورد حمایت بی‌شائبه مردم قرار گرفت. به گزارش خبرگزاری‌های داخلی، ستاد كمك رسانی سینماگران به زلزله طی روزهای پنجشبه و جمعه (۲۶ و ۲۷ مرداد) از ساعت ۱۵ تا ۲۴ با حضور در مقابل سینما آزادی كمك‌های نقدی هموطنان را دریافت كرد. به گزارش سایت سينمای ما، سينمای ايران مثل همه مردم و صنوف ديگر به ياری هم‌وطنان زلزله‌زده شتافت. پس از اولين پيام‌های تسليت و بيانيه‌های كمك‌خواهي سينماگران، اين اولين تجمع برنامه‌ريزی شده اهالی سينماست كه با مديريت كميته‌ای متشكل از كمال تبريزی، رضا ميركريمی و پرويز پرستويی تشكيل شد. اولين حضور دسته‌جمعی سينماگران برای جمع‌آوری كمك‌های مردمی به زلزله‌زدگان آذربايجان روز پنج‌شنبه ۲۶ مرداد در سينما آزادی اتفاق افتاد. ادامه‌ی خواندن→

صدای مریم جعفری آذرمانی

از عزیزهمیشه‌ی من هوشنگ رئوف، لر مهربان خرم‌آبادی‌ که چون کوه‌های سرفراز دیارمان می‌بالد.

۱

خاک را به هم زدی

و باغچه را

پراز پیاز نرگس کردی

و بی‌گاه

به سفر همیشه‌ی خاک رفتی

حالا

باغچه پر شده از بوته‌های سبز ادامه‌ی خواندن→

تولد

انگشت هیس

ایستاده!

هیچکس دم نمی‌زند ادامه‌ی خواندن→

مادر بزرگ عاشق پرتقال بود‬
‫

خدا رحمت‌اش کند‬
‫

روزگار پوست‌اش را کند.‬
‫

بوی پرتقال تازه می‌آید‬
‫

نکند پدر بزرگ دوباره عاشق شده باشد!‬

از: نشریه دادگر شماره‌ی ۲۷

متأسفانه یک‌بار دیگر چرخ بازیگر بخش دیگری از ایران را لرزاند و هزاران هموطن آذربایجانی را بی‌خانمان کرد و بسیاری را کشت. برای هموطنانی که از این زلزله خسارت جانی و مالی دیده و یا عزیزی را از دست داده‌اند آرزوی شکیبایی می‌کنیم.                                                 رسانه

بی‌مناسبت نیست به این موسیقی‎ی آذربایجانی باصدای خواننده‌ی آذربایجانی عالیم قاسیموف و بربط خالید محمد علی نوازنده‌ی عراقی در دشتی مغان گوش کنیم.
قبل از گوش دادن به این موسیفی و یا هر audio‌ ی دیگری در این‌جا، در صورت تمایل می‌توانید آهنگ متن را با فشار بر روی کلید Music در بالای سمت چپ صفحه، خاموش کنید.

http://www.youtube.com/watch?v=qYnGBBiUbcc&feature=player_embedded

آذربایجان در سوگ فاجعه‌ای دلخراش – – – زلزله‌ی آذربایجان – – – از علی سرهنگی
در شامگاه امروز شنبه ۲۲ مردادماه ۹۱ زمین لرزه مهیبی به مقیاس ۶/۲ درجه ریشتر شهر تبریز و اطرافش را لرزاند و بخش‌هایی از آن را زیر خاک مدفون ساخت و هموطنان‌مان را را داغدار کرد… در این زمین لرزه …تا الان صدها کشته و هزاران مجروح برجا مانده است …و سکوت خبری صدا و سیما همچنان ادامه دارد…!

***
آری مرگ آرزوها را درو می‌کند. زمین درد می‌کشد، خون می‌خورد، به خود می‌پیچد و بی‌تاب از آنچه هست، خود خونین و خشمگین‌اش را قی می‌کند، و سنگ و آهن و درد و خشم مذاب فوران می‌کند و کوه آرام به جنبش در می‌آید و مصیبت، همه جا را می‌آکند…انسان تنهاست و در جستجوی آدمی که آدم باشد و دوست، اما جز دشمن و خنجر و خون و مرگ نمی‌یابد، انسان نان می‌خواهد، تکه‌ای سلامتی می‌جوید و در آرزوی عطر گمشده زندگی است اما جز گرسنگی و بیماری و مرگ، می‌داند که هرانتظاری بیهوده است. آنجا که شب به خون می‌نشیند و خواب به اعماق زمین پرتاب می‌شود، آنجا که قلب زمین می‌شکند و… آنجا کودک تنهاست و می‌گرید و در گریه‌اش با زلزله می‌لرزد …و مادر با چشم های خیس‌اش تنها نگاه می‌کند، تنها انتظار می‌کشد… ادامه‌ی خواندن→

چنان‌که در شماره‌ی گذشته وعده داده بودیم از این شماره هربار یک طرح از طرح‌های کتاب صورت‌نامه‌ی بیژن اسدی‌پور را برای‌تان ارائه خواهیم کرد. با سپاس فراوان از بیژن عزیز که ما را در این راه تنها نمی‌گذارد.