ادامه‌ی خواندن→

یادداشت این شماره‌ی آقای محسن صبا در پاسخ به دیدگاه خانم سهیلا مردانی خواننده سایت می‌باشد در رابطه با یادداشت (نگاهی به چاپ‌های دیوان حافظ ) که متن کامل آن‌را عینأ برای‌تان نقل می‌کنیم.                                                                                           نامه‌ی حبیب

در مورد استاد شفیعی کدکنی کم لطفی میکنید شما.
یکجا هم در مورد عطار دیدم چیزی نوشتید. اگر نقدی در مورد ایشان حرفی دارید چرا نمی نویسید اینطوری شما انگار دارید از بسیاری اشتباهات آقای شفیعی کدکنی یکی دو تا را برمیشمرید .انصاف نیست . ایشان از نوادر واین روزگار و آخرین استاد دانشگاه ادبیات علامه هستند و از کتاب هایی که تصحیح کرده اند و کتاب هایی که نوشته اند حد دانش و تلاششان معلوم است . چطور با یک خرده گیری ایشان را مسخره میکنید؟ کتاب موسیقی شعر یا کتاب ادوار شعر فارسی استاد را هنوز در دانشگاه به ما درس می دهند. با چراغ و آینه کامل ترین کتاب در مورد شعر قرن بیستم فارسی است.چه خطایی از استاد سر زده که اینطور ایشان را مسخره میکنید؟ برای کسی که نوشته های شما را به من معرفی کرده متاسفم که به این خرده گیری های کوچک دل خوش کرده…

 
آیا هرگز شنیده‌اید یا دیده‌اید که در یکی از شهرها یا شهرک‌ها و یا حتی روستاهای آلمان خیابانی باشد به نام ” پروفسور دکتر آلبرت اینشتن” ؟ اگر نشنیده‌اید بدانید که ما در ایران خیابانی داریم به طول پنجاه متر به نام ” پروفسور دکتر محمود حسابی ” که در ضلع جنوبی‌ی آن باغی‌ست با سر در کاشی‌کاری شده مزین به بیتی اخلاقی که با سر در سازمان ملل فرق زیادی ندارد. البته تا زمانی که من در ایران بودم هنوز گنبد و بارگاهی نداشت ولی امروز را نمی‌دانم. نام استاد یاد شده بر آن سر در کنار بیت سعدی که ملک وجود را بی‌ارزش‌تر از آزردن کسی می‌دانست ثبت شده بود که ظاهرا با آن چه شاگردانش در این سال‌های اخیر از او حکایت کرده‌اند بی‌تناسب نیست. می‌گویند او نسبت به استادان دیگر دانشگاه دو تفاوت عمده داشت. یکی این که با ماشین شخصی‌ی خود و با راننده‌ی مخصوص تا محل تدریس می‌رفت و دیگر این که تدریس را به شاگردان زرنگ واگذار می‌کرد و خود به استراحت می‌پرداخت.
آیا شنیده‌اید یا دیده‌اید که در ده‌کوره‌ای واقع در یورکشایر انگلیس که زادگاه رینولد نیکلسون، همان کسی که هنوز تصحیح، ترجمه و تفسیر او از مثنوی‌ی مولانا و تذکره‌الاولیاء عطار با وجود گذشت حدود یک قرن تنها مرجع معتبر این دوشاهکار ادبیات فارسی‌ست خیابانی به نام او باشد؟ کسی که مرحوم دیع‌الزمان فروزانفر تفسیر انگلیسی او را از مثنوی ” دقیق‌ترین شروح مثنوی ” دانسته است. البته شاگرد خود آن مرحوم یعنی دکتر استعلامی هم مثنوی را تفسیر کرده است و هم تذکره‌الاولیاء را تصحیح که هیچ کدام مرجع کسی حتی شاگرد دیگر آن مرحوم یعنی دکتر شفیعی کدکنی هم نبوده است. ادامه‌ی خواندن→

ادامه‌ی خواندن→

شماره‎ی سی‌ام

شاعران این شماره: لاله ایرانی، ناهید عرجونی، اکبر اکسیر، افشین خدامرد، خیراله فرخی و آرش نصرت‎الهی
____________________

یک شعر: از لاله ایرانی

 *

مرا ببخش که این‎قدر های و هو دارم
و عاشق خودم و حرف بی‎حساب زده

من از بهشت، من از سيب وز هوس بودم
کنون نشسته به کنجی خراب و خواب زده

“صلاح کار کجا و من خراب کجا”
چه انتظار تو را از من خراب زده ادامه‌ی خواندن→

رگبار بهتری

پاره ابری  زتبار هوس‌آلود بهارانم

همه رگبار صفت،

                    سرکش و جوشان و خروشانم

در دلم شور تپیدن‌هاست

در تنم غلغله‎ها، ادامه‌ی خواندن→

 
احسان مهدیان                       منصور خورشیدی

نویسنده : منصور خورشیدی

ليلايی‎ها درنیایش باران

سروده‌‎ی احسان مهدیان

انتشارات شلفین – ۱۳۹۰

شکار کلمه در شعر متفاوت‎‌تر از شکار کلمه در نثر و یا هر اثر ادبی دیگر است برای برقراری رابطه میان شاعر و مخاطب شعر یک کلمه، یک تصویر و یک مصراع در شکل ظاهری می‌تواند خلق رابطه کند با کلمات دیگر و تصویرهای دیگر در یک بند از شعر  و در یک کلام با خواننده شعر. در یک قطعه از شعر وقتی عرضه می‌شود.

این، مادر من است
که جوانی‌‎اش را به آفتاب
و زیبایی‌اش را
به خوشه‌های برنج داد
تا ستاره‌ها سو سو بزنند
و
ماه دور زمین بگردد ادامه‌ی خواندن→

احوالات خصوصی که عمومأ در باره‌ی علامه‌ی گرامی علی‌اکبر دهخداست

را از دفتر هنر ویژه‌نامه‌ی این بزرگوار برایتان نقل می‌کنیم. ……………………………………………………..نامه‌ی حبیب

فرخ‌رو پارسا

برای گرامی‌داشت نقش بانوان در ارتقاء دانش و آگاهی‌ی حقوق مردم ایران به‌طور اعم و زنان محروم به‌طور اخص، مطلبی را که خانم ندا سانیچ در مورد ده زن نقش‌آفرین در بی‌بی‌سی فارسی نوشته‌اند را در شماره‌‌‌های پیاپی ‌و درده نوبت مختلف نقل می‌کنیم.

………………………………………………………………………………………….. نامه‌ی حبیب

شماره نهم ( آخرین شماره )

ندا سانیچ

به روایت عکس‎های آزاده اخلاقی

آزاده اخلاقی، ایده‌پرداز و کارگردانِ این مجموعه‌ی ۱۷ عکسی می‌گوید: «امروز آرمان‌گرایی سوژه‌ی تمسخر خیلی‌ها شده است، مردم کسانی را که اهداف بلند و دور از دسترس دارند دست می‌اندازند. برای من ولی کسانی که می‌جنگند و برای آرمانی جانشان را فدا می‌کنند بسیار محترمند. هدفم زنده کردن یاد کسانی بود که ستایش می‌کنم.»

«به روایت یک شاهد عینی» یکی از عظیم‌ترین پروژه‌های عکاسی‌ای است که در چند سال گذشته در ایران انجام شده است: پروژه‌ی سه‌ساله‌ ای که شامل تحقیق فراوان هم بوده، ثبت هفده فریم است که اجرای بسیار خوب و دقیق و پُر از جزئیاتی هم دارند. در اجرای این عکس‌ها گروه بزرگی به خانم اخلاقی یاری رسانده‌اند؛ از جمله ساسان توکلی‌فارسانی (عکاس و مجری جلوه‌های بصری) و ژیلا مهرجویی (طراح صحنه و لباس). ادامه‌ی خواندن→

شماره‌ی بیست و یکم