بایگانی دسته: شعر فرانو

پرویز فنی‌زاده سینمای فردین را ضربه فنی کرد و گاو مشد حسن از غلامحسین ساعدی, مهرجویی نمود گوزن‌ها ایستاده سوختند و سینمای ایران   جهاتی ‌شد ۲۰جون ۲۰۱۱

روز رونمایی کتاب‌ شعرم برای شادی‌ی روح مرحوم درخت یک دقیقه سکوت اعلام شد و شاعران محترم برای همیشه مراعات را سکوت کردند ۱۲ جون ۲۰۱۱

  مرگ‌اندیش گفتم مرگ، حق است بنشینم شعری برای مرگ بنویسم نوشتم، خط زدم نوشتم، خط زدم مأیوس نشدم ادامه دادم

جدول ضرب را با ضرب تهرانی و با لهجه‌ی گیلکی ……………………… خواندم خانم معلم عقیده داشت حرف حساب را به هر زبانی باید زد ۲۴ می ۲۰۱۱

تمبر خارجی مادر، خارج از رحم حامله شد پدر خارج از کشور درد کشید من خارج از محدوده به دنیا آمدم شعرم خارج از نوبت به چاپ رسید

‌نوشتم: این‌جا مثل هوای گیلان شده. نامه‌ام برگشت ‌خورد باید صندوق پستی‌ی مادرم در بهشت زهرا تغیر کرده باشد!. سوم می ۲۰۱۱  

  توهم این روزها فکرمیکنم چابک تر شده ام همینطور کلماتم عجیب تر خیال ورم داشته باید پیش دامپزشک بروم

اعلام کردند: برای تکثیر قزل آلا در دریاچه‌ی خزر تخم ماهی پاشیده شود از شما چه پنهان نسل ماهی آن‌قدر زیاد شد! که فیلم را به عقب برگرداندند ۲۸ مارس۲۰۱۱

تحويل سرطان را از مادر سكته را از پدر سنگ كليه را از عمو سياه سرفه را از عمه سل را از خاله سينوزيت را از دايی و سرماخوردگی را از بقال سر كوچه قرض گرفت و آورد نشست وسط … ادامه‌ی خواندن→

۵۸ پرنده صدای کسی‌ست که نمی‌نشیند مثل درخت‌ که ایستاده می‌میرد کتابخانه‌ی این شهر بوی کشتار جنگل مازندران می‌دهد “سلام، آقای نیما یوشیج خدمت نمی‌رسیم” فوریه ۲۰۱۱    

شاعر از من به شما نصیحت شاعری سرگرمی خوبی است یا دلت به حال ماهی ها می سوزد یا برای تورهای خالی شعر می سرایی

لیدا در آشپزخانه پیاز رنده می‌کند من در کتابخانه اشک می‌ریزم بال‌های سنجاقک هر روز در کتاب  آشپزی می‌سوزد

خواهش شير مادر، بوي ادكلن می‌داد دست پدر، بوی عرق (گفتم بچه‌ام نمی‌فهمم) نان، بوی نفت می‌داد زندگی، بوی گند (گفتم جوانم نمی‌فهمم) حالا كه بازنشسته‌ شده‌ام هر چيز، بوی هر چيز می‌دهد، بدهد فقط پارك، بوی گورستان و شانه … ادامه‌ی خواندن→

جوش شیرین نون سنگ‌ها را خوردیم سنگ‌ها ، سگ شدند سگ‌ها را رها کردیم سنگ‌ها را بستیم بعد نشستیم در صف نان بحث سیاسی کردیم نان‌ها ، سنگگ شدند! سهام عدالت کاشت، داشت، برداشت سه اصل مهم کشاورزی‌ست اردیبهشت و … ادامه‌ی خواندن→

 هیدروفیل ون گوگ ، یک گوش کم داشت                                     اما می‌شنید بتهوون ، هر دو گوش را داشت           … ادامه‌ی خواندن→

اعتراف ـ الو! من اچبر اچسیر هستم فرزند مرحوم نغی اچسیر اهل آستارا، ۵۲ ساله، با لهجه‌ی غلیظ تورکی سوگند می‌خورم زمین ثابت است، خورشید متحرک و اقرار می‌کنم سردبیر راست می‌گوید من شاعر نیستم گاوم و قبول می‌کنم فرانو … ادامه‌ی خواندن→