بایگانی دسته: شعر فرانو

میرزا آغاسی از ماکو بود و به ساز محمدشاه می‌رقصید نعمت‎الله آغاسی از دزفول بود و به ساز آمنه می‌رقصید آغامحمدخان خسته نباشند!

اشتباه چاپی درخت بید به هفته نامه جنگل آگهی داد:          به یک ضامن معتبر نیازمندیم هفته نامه چاپ کرد: به یک تبر نیازمندیم

  مادر خانه‌دار بود پدر مغازه‌‌‌‌‌‌‌دار پدر که ورشکست شد ما با همه ندار شدیم مادر بی‌خانه شد و طلبکارها خانه‌دار   ۲۰ اکتبر ۲۰۱۱

تبریک اپرای کوراوغلو در مایه‌ی فشار به سرپرستی‌ی ندیرقلی‌خان …………………..تمدید شد *** از شیراز هنوز هم بوی شنبلیله می‌آید

 آنقدر شعر زدم  که زورم تمام شد  حالا این‌جا کنار شیلات بندر انزلی با یک نخ سیگار اشنو ویژه   اشعار ماهی‌یانه‌ام را   دودی می‌کنم ۱۷سپتامبر۲۰۱۱

تیراژ محبوبیت احمد شاملو کفرم را درمی‌آورد او با این که مرده است هم کتاب‌هایش تجدید چاپ می‌شود هم سنگ قبرش!

مبارزه با گرانی کار نکرد تنها چیزی که پایین آمد ارزش آدم بود وانتی می‌گفت: سه کیلو هزار تومن اوت ۲۰۱۱  

زکریای رازی کاشف الکل بود. نوشابه‌ی الکلی که ممنوع شد حافط عکس رخ یار در آب دید. به یک غواص نیمه‌وقت نیازمندیم   ۳سپتامبر۲۰۱۱

شناسنامه‌ام را موش می‌جود و بخش بزرگی از خزرم                          آب می‌رود. ۲۱ جولای ۲۰۱۱

(سرشماری) آمار چیز جالبی است می‌توان با آن نمودارهای رنگارنگ رسم کرد حرف‌های خوب خوب زد و بر دهان یاوه گویان کوبید مثلا پارسال چند ملیون نفر

   رانت وقتی خیابان به کاج و اوکالیپتوس تکیه می‌دهد شهر پر می‌شود از ریشه‌هایی که می‌خورند و میوه نمی‌دهند.

سردبیر گرامی نوشت: شعر رسیده قابل چاپ نیست با احترام نوشتم: شعر ما از ابتدا ……………………….اهل چاپیدن نبود. ۲۲ جولای ۲۰۱۱  

  مترسک ۱۲  نه پرنده‌ای نه گندم‌زاری و نه صفیر گلوله‌ای پس از جنگ تنها نشانه‌ی زندگی‎ی این دشت مترسکی است که همچنان روی یک پایش ایستاده است

  بهارالدین خرمشاهی از قران به حقیقت رسید از حقیقت به طنز از طنز به حافظ شیراز بعد نوشت: حافظ، حافظه‌ی ماست و ما به احترام حافظ، کلاه از سر برداشتیم تا حافظ به کله‌ی طاس ما بخندد شما را … ادامه‌ی خواندن→

دروغ نگفته باشم هنوز بچه‌ی تهرانم! بزرگ شده‌ی راه‌آهن، با قطار سراسری در پادگان فرح‌آباد پیاده شدم

  نشانه‌ها زنگ کاردستی یا پارو می‌ساختم یا نردبان آقای شرقی می‌گفت: نردبان و پارو نشانه‌ی ترقی و ثروت است _یادش بخیر_ حال در پشت‌بام خانه‌ای برف پارو می‌کنم