بایگانی دسته: دیدار با یک شاعر

  ‫‫ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﻢ‬ ‫ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺯنی ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ‬ ‫ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ‬ ‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ‬ ‫ﺑﺮﺝ‌ﻫﺎ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﻣﺴﻄﺢ‬ ‫ﻣﺎﺑﻴﻦ‬ ‫ﺁﻧﺘﻦ‌ﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﻩ‌ﻫﺎ ﻭ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎی ﺩﻭﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬

لای کاغذ گوشت کچای این ماسه دریا بود؟ کشتی تیغ شد عطش! مگر برای رسیدن چند پا لازم بود؟

راز بقا   نهنگ‌ها ماهی‌های بزرگ را می‌خورند ماهی‌های بزرگ کوچک‌ترها را و باز کوچک و کوچک‌تر قانون طبیت است و مشکلی نیست کار وقتی گره می‌خورد که نهنگ‌های محترم دو قورت و نیم‌شان هنوز باقی مانده است پرواز   … ادامه‌ی خواندن→

در دیدار این شماره با شاعر گرامی محمود مشرف آزاد تهرانی (م. آزاد) (۱۳۱۲ – ۱۳۸۴) توقفی داریم در خدمت خسرو گلسرخی شاعر، منتقد و مبارز شهید که عاشق بود و رفت، به بهانه‌ی نقدی که بر مجموعه‌ی “بهارزایی آهو” … ادامه‌ی خواندن→

شعری از فصلِ بر آب‌های همیشه ایران که برخاست سنت شکست   بگشود پلک‌های کهنه که بر آبرفت ساحل در خواب‌های سایه و سنگ بر هم می‌افتاد.

  حصار   با تلنگری حصار تنهایی‌ام را شکستی حصاری‌که با برگ‌های سوزنی کاج دانه دانه سال‌ها به گرد خود کشیده بودم که تاب دیدار هیچ‌کسم نبود   آمدی با آمدنت قلبم را التیام بخشیدی روح‌ام را جان دادی  و … ادامه‌ی خواندن→

بریده‌ای از منظومه‌ی بلند تهران سروده‌ی محمدرضا مدیحی تهران! تهران رنگ عوض کرده چهره عوض کرده اسم عوض کرده روحت ممزوج هر چه ناگوار تهران میدان پاقاپوق

دریایی ۲ بمباران رشت شالیزاران در باران غنوده‌اند شالیکاران گیلک پای کَله با چای داغ خستگی در می‌کنند * ماه بر سپیدرود به سفر خزر می‌رود ماهی‌گیران در تور خود سکه‌یی نقره صید می‌کنند * در سبزه‌میدان و گلسار بمب … ادامه‌ی خواندن→

  قدم نه پرِ پرواز ………..که فقط آسمانی اندک را طلب کردیم ………………………………………….به قصد پروازکی مختصر تا از گیر زمین‌مان رها شویم.

  سماجت آنم که می‌بودم من، موج و نگاه و بادم.

وسوسه تبسم خورشید ………………از کنج لب حوض گذشت شب ……………..به قندیل تمنا ………………………..شقایق آویخت