شاعران این شماره: غلامرضا بلگوری، منصور خورشیدی، پرویز ذبیعغلامی، حبیب شوکتی، مظاهر شهامت و محمدحسین مدل
_____________________________
یک شعر از: غلامرضا بلگوری
…………………………. از: صورتکتاب شاعر
به سطح کلمه
به صیغهی سوم شخص
کسی کنارم نیست
در این هزارهی پیچ پیچ
تنها مرگ است
که چشم پیچانیده بر شمیم گل و
ارغوان بلند
نسیم را میبلعد
و در تقاطع رودخانه و پل
به منقار ریش ریش کبوتر
نزدیک میشود
که در ظهر تشنگی
به جستجوی قناعت آب
بال بال میزند
گاهی مرگ
یک گلوله است
که ازصدف چشمان آبیی تو
رها میشود
تا از زبانم
به سطح کلمه رسد
کلمه در قاموس عشق
شعر لبان تو را صیقل میدهد
دهان مرا میکاود
تا بوسه از خغیهگاه دلم
بیرون کنم
در این دقیقهی پنهان
که طعم خاک
به زهر مکرر باروت
آغشتهست
برابر آیینه میمانم
هنوز از زمان
اندکی باقی مانده
که بیایی گیسو به خرمن شبانه
رها کنی
ودر جراحت بازوهایم
مرهم شوی
ترا که در صدف نقرهی ماه
صیادها
به انتظار ماندهاند
و مرا که در استغاثهی کوسه وگرداب
بغضهای کبودم
از مقبرهی نای
سر ریز میشود
مرداد ۹۸
یک شعر از: منصور خورشیدی
…………………………...ازسایت منصور خورشیدی
هجای نام تو
روی پوست آهو
به تکهای از نور
بوسه می زند
کنار شبنم و شیشه
یک شعر از پرویز ذبیحغلامی
………………………………...از مجلهی پیادهرو
در مرده شورخانه
همه چیز برق میزند
هم گلولهی توی جمجمهام
هم آوازهای مرده شور .
زبان مادریم
فارسی باشد یا دری
فرقی نمیکند
من
به زبان دربدری
حرف میزنم
۱۱مارس ۲۰۱۹
از: صورتکتاب شاعر
جنگهای زیادی اتفاق افتاده است
وقتی من خواب بودهام
این
از دانههای اناری پیداست
که انگشتان تو را رنگین
و کاسه را سرریز کرده است
پس
من پنجاه سال دوری از تو را
یک به یک کشته شدهام
و هر بار
جمجمه خالیام را
سگی لیسیده است
که پیشتر
به شکل مرگ
از روزهای بارانی آمده است!