ماجرای یک عکس از اردشیر محصص

اردشیر محصص
هیجدهم شهریور ۱۳۱۷ ـ هیجدهم مهر ماه ۱۳۸۷

یک‌روز هم «اردشیر محصص» [به آتلیه] آمد. طبق روال کارم از او در چهار حالت مختلف عکس گرفتم. خودم فقط از یکی رضایت داشتم ولی او خوشش نیامده بود و اصرار داشت چند عکس دیگر بگیرم. با تشخیصی که داشتم، می‌دانستم عکس‌های بعدی هم بهتر از آن نخواهد شد. اما او قانع نمی‌شد. بالاخره چندین «پُز» مختلف دیگر هم گرفتم. پس از چاپ و آماده شدن، وقتی آن‌ها را دید گفت: «تشخیص شما صحیح بود. همان که گفتید بهترین عکس من است.»

عکس با عینک که از طرف راست صورت، سه‌چهارم چهره را نشان می‌دهد و کمی از زاویهٔ بالا گرفته شده است. این عکس در مجلهٔ سوئیسی گرافیس (Graphis) به‌چاپ رسید.

برگرفته از یادداشت‌های دکتر هادی شفائیه مندرج در:
دفتر هنر، ویژهٔ هادی شفائیه، شمارهٔ‌ ۱۲، اسفند ۱۳۷۹، صفحهٔ ۱۶۴۵ [+]

* * *
بازگشت به فهرست یادگارهای ماندگار دکتر «هادی شفائیه»

* * *

درباره Habib

متولد سال ۱۳۳۰ رشت استان گیلان- کسب لیسانس از دانشگاه ملی ایران- کوچ به ینگه دنیا سال ۱۳۶۵ و اقامت در کالیفرنیا-چاپ اولین کتاب شعر بنام (الف مثل باران) در سال ۱۳۸۴ در ایران توسط انتشارات شاعر امروز.
این نوشته در یادداشت‌های پراکنده ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاه‌ها غیرفعال هستند.