واژگان خانگی

شاعران این شماره:
قیصر امین‌پور، شهرام شاهرختاش، مظاهر شهامت، علی‌اکبر قلندری و شمس لنگرودی


یک شعر از: قیصر امین‌پور

 

شهیدی‌که در خاک می‌خفت
سرانگشت در خون خود می‌زد و می‌نوشت
دو سه حرف بر سنگ:
” به امید پیروزی واقعی
نه در جنگ،
که بر جنگ!”


یک شعر از: شمس لنگرودی

 

دیر آمدی موسا!

دوره‌ی اعجازها گذشته است

عصایت را به چارلی چاپلین هدیه کن

که کمی بخندیم‌.”

 

 


یک شعر از:  مظاهر شهامت

 

خانه را که ترک کنی
تمام می‌شود
انتظار علف‌های هرز
و قطار سکوت
تا ابد زوزه می‌کشد!

 

 


یک شعر از: علی‌اکبر قلندری

برای هرمز علی‌پور

 

هرمز
تنگه‌ای در جنوب نیست
تنگه‌ای در شعر است
با پلیکان‌های بزرگ
که شاعران جزیره‌های ممنوعه
با کبوتری که بر شانه دارند
به سختی از آن عبور می‌کنند.

 

 


یک شعر از: شهرام شاهرختاش

در بالکنی از یادهای قدیمی
چگونه می‌شود آرام بود؟
تقویم تو را می‌خواهد
تا بیهوده نمیرد.

در بالکنی از یادهای قدیمی
ایستاده‌ام و
بستر
هنوز
در عطوفت هلال تو
مهتابی‌ست.

درباره Habib

متولد سال ۱۳۳۰ رشت استان گیلان- کسب لیسانس از دانشگاه ملی ایران- کوچ به ینگه دنیا سال ۱۳۶۵ و اقامت در کالیفرنیا-چاپ اولین کتاب شعر بنام (الف مثل باران) در سال ۱۳۸۴ در ایران توسط انتشارات شاعر امروز.
این نوشته در اشعار این شماره ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاه‌ها غیرفعال هستند.