شاعران این شماره: بیژن الهی، مجید نفیسی، مریم جعفری آذرمانی، اکبر اکسیر و شمس لنگرودی
_____________________
یک شعر از بیژن الهی
وقتی نازُکانه خوابی و آرام-
و در متن
سپیده می‌زند-
رابطه‌ی نزدیک
با نفسهای تو می‌دارد-
گلوبند
که فراموش کرده‌ای باز کنی.
یک شعر از مجید نفیسی
آتش
به: نوشین
مرا باد به کف آمد
و تو را آتش.
پس فروزان شو
تا در ویرانه‌های جهان
به رقص درآئیم.
۱۵ اکتبر ۱۹۹۲
یک شعر از مریم جعفری آذرمانی
در اين عكس‌ها عكبر عكسير خود را
به شاملو، براهنی، دولت آبادی و مجابی
چسبانده تا معروف شود
در قاب پنجم، مليحه می‌خندد
به سادگی‌ی عكبر عكسير!
یک شعر از شمس لنگرودی
در سایه‌ی هر کلاهی
کبوتر جادوگری است
و زیر بغ بغوی هر کبوتر آرام
رودخانه‌یی
سربازان فراری را به جبهه‌ی جنگ می‌برد.
سربازان ترانه‌ی میهنی می‌خوانند
شلیک می‌کنند
می‌میرند.
زنده‌باشی کبوتر آرام ما
زنده باشی
همه‌مان را
زنده زنده
تحویل پاسگاه پلیس داده‌ای.
رونویسی از: مجله الکترونیکی عقربه شماره چهاردهم
______________________________________________
