.
برای مشاهده‌ی ویدیویی از روزشهادت ندا آقا سلطان
روی سایت بادبان کلیک کنید.

در تورق دفتر‌هنر شماره‌ی ١٩ و نیز شنیدن و تماشای CD و DVD ضمیمه به آسانی می‌توان دریافت که بیژن اسدی‌پور با چه وسواسی سعی در معرفی ‌دوستان سالیان‌اش پرویز شاپور و عمران صلاحی و خصلت‌های والای انسانی‌ی آن‌ها داشته و در عین حال از پرداختن به شخص خودش تا آن‌جا که به موضوع این شماره لطمه نزند پرهیز نموده که این البته باعث دلخوری‌ی بسیاری از دوستان‌اش که در ارتباط با او برای این شماره مطلب فرستاده بودند هم شد. بیژن که بسیاری هم مبادی‌ آداب است و برای خوشنودی خاطر دوستان از خودش فراوان مایه می‌گذارد با تردستی خاص یک طنزنویس توانا آن‌گونه که در گفتار زیر آمده با اظهار پوزش از درج آن‌ها در مجله خودداری کرد.
.
مثل همیشه این شماره هم حاوی مطالب بسیار خواندنی‌ست که البته با شناختی که از بیژن داریم غیر از این هم نمی‌شود از او توقع داشت.
مطلبی را که از شماره‌ی اخیر دفتر‌هنر عینآ در این‌جا کپی کرده‌ام علاوه بر ارایه‌ی گوشه‌ای از نثر درخشان بیژن اسدی‌پور بعضی از گرفتاری‌ها و درگیری‌های او را نیز در انتشار دفتر‌هنر نشان می‌دهد که فکر کردم بهتر است شما را هم که همیشه دوست دارید بدانید که چگونه بیژن یک تنه این کار سترگ فرهنگی و مرجع را انجام می‌دهد در جریان قرار بدهم.
…………………………………………………………………………………………….ح.ش

در اننظار دیدن‌ات

بوسه‌های نخستین

………………….باور نمی‌شو‌ند

اینک سال‌هاست

به نگاهی خلاصه دل بسته‌ام

که از یک عکس ۶ در۴ قدیمی

از جایی دور پرتاب شده است.

…………………………. .می ٢٠٠٩

………………………کوُل کالیفرنیا

...……………………………………..برای بیژن و شاپور و عمران به تساوی

اسم‌ات که خوانده شد

تمام کابل‌های تلفن

که زیرِ زمین ِ سخت

سخت خوابیده بودند

…………………….بی‌سیم‌تر شدند

و نام‌های مستعارت

ای_میل شد.

*

در کوچه‌های یار

کسی صدای‌ات را

……………………طرح زد بر دیوار

تا هم طرح تازه شد

هم وهمِ سبز تازه شود همْ‌طرح

مثل شما و شما و شما!

*

وقتی که هیچ نشد باز

ما باز باز شدیم

در بی‌نهایت پروازهای بلندت

**

نه باغ خنده به لب زد

………………………….نه باغچه

وقتی سفر

دستان فراخ‌ات را

……………………….دراز کرد

و دیگرانِ تو ماندند بی تو

مثل شما و شما

* *

آن سوی دیگرانِ تو اما

ماندند نیز

تا چشم خاک نبندد

و چشم‌های تو تاریک شد

و طرح‌های تو با طنز گفته شد هنوز

در کارهای بارْ بارِ شما

آمده در دفتر‌هنر ویژه‌ی سه‌تفنگدار

روزویل کالیفرنیا ۲۸ اگوست ۲۰۰۸

.

ایستاده‌ایم
به انتظار و نظاره
مرگ و خون را.
قرعه‌‌ی این فال این بار به نام کیست؟
.

پناه می‌بریم از مرگ
به تبی که مرگی تلخ‌تر در پیش دارد.
.
نفسی تازه می‌کنیم
بین دو تیز کردن کارد
……………………عمران صلاحی
.
“ملودی‌های بهاری“
.
به احترام بهار همه‌ی جوانه‌ها به‌پا خواستند.
زیبایی‌ی گل‌ها را به باغچه تزریق می‌کنم.
گل کاغذی به چهارفصل به یک چشم نگاه می‌کند.

وقتی بهار از درخت پایین می‌آید، شکوفه‌ها پر می‌شوند.
…………………………………………………… پرویز شاپور

.
“طنز خانگی“

.
مرد زن را در آغوش می‌گیرد، تنهایی به قتل می‌رسد.
پرنده از درخت می‌پرد شاخه‌ها برایش دست تکان می‌دهند.
کودک عروسک را می‌بوسد عروسک بوسه‌ای برای مبادله ندارد.
خانم بزرگ فوت می‌کند، سایه‌ی خانم بزرگ یتیم می‌شود.
……………………………………………………….بیژن اسدی‌پور

.

آستین‌‌ام را بالا نمی‌زنم

با فواره می‌قصم

فرمان ایست را می‌روم

با چراغ روشن می‌شوم

کنار برف دراز می‌کشم

تنهایی‌ام را در آینه خالی می‌کنم

پاییز را سبز می‌بینم

کویر را آب می‌دهم

درخت را به شاخه پیوند می‌زنم

به خانه بر می‌گردم

دختران‌ آفتاب را

گلباران می‌کنم

و با گرسنگی سیر می‌شوم

*

لازم نیست

آستین‌‌ام‌ را بالا بزنم!

خواب دریاچه‌ست که از چشمان‌ام می‌گذرد

…………………………..١٠ آوریل ٢٠٠٩

………………………کوُل کالیفرنیا

.

تاریک‌تر از آن‌ست

که از روز بگوید

از عشق می‌گوید وُ

از بهار

که هم‌جنس آفتاب‌اند!

صبحانه‌ام را با تو تقسیم می‌کنم

سال‌هاست که رفته‌ای

وسهم تو از نان سنگگ

بر روی سفره

…………….کپک زده است!

………………………………………١۵ مارس ٢٠٠٩

…………………………………….. کوُل کالیفرنیا