با خبر شدیم در روزهای پایانی‌ی سال گذشته‌ی خورشیدی استاد جلال ذولفنون در تهران درگذشت. سفر این چهره‌ی آشنای سه‌تار را به همه دوستداران موسیقی‌ی اصیل ایرانی تسلیت گفته، یکی از ساخته‌های او را که روی شعر فریدون مشیری و با صدای مرتضی فلاحتی اجراء شده است برای‌تان می‌آوریم.

(مدرک)
بعضی ها مدرک گرفته اند
بعضی خریده اند و
بعضی دیگر
آبش را می خورند
متخصص اطفال
وزیر خارجه می شود  و
تاریخ درس می دهد
قهرمان دو و میدانی
رییس فدراسیون فوتبال می شود و
گوش های وزیر اقتصاد
شکسته است
اصلا به من چه مربوط
که علوم آزمایشگاهی خوانده ام و
ادعای شاعری دارم

ادامه‌ی خواندن→

شعرخوانی‌های اشعار شاعران ایرانی یکی از کارمایه‌های ايرج زهری، منتقد، مترجم، نمايشنامه‌نويس و مدرس تئاتر است که دیرزمانی‌ست او را به خود مشغول داشته است . در شماره‌های قبل اشعاری از شاعران مختلف را با صدای ایرج زهری شنیدیم. در این شماره شعری از سهراب سپهری را با صدای این هنرمند گرامی برایتان می‎آوریم،

برای آشنایی بیش‌تر با ایرج زهری‌ به سایت شخصی‌ی او به نشانی‌ی زیر مراجعه کنید.

http://www.iradjzohari.epage.ir

سپهری تا شقایق هست

از: محمود راجی

پیرزن فکر می‌کند، بعد دوباره آلبوم را ورق می‌زند تا شاید عکس دیگری از آن مرد بیابد، که نمی‌بیند. بعد دوباره به همان عکس قبلی برمی‌گردد و دوباره سئوالش را تکرار می‌کند.
پسرک چیزی نمی‌گوید و نگاهش را می‌کشاند به دکان آنطرف خیابان، ولی هنوز کسی را آنجا نمی‌بیند.
پیرزن می‌پرسد، اصلا این مرد را می‌شناسی؟ اگر آشنای شما نیست، عکسش اینجا چه می‌کند؟
پسرک می‌گوید نمی‌دانم. ولی گاهی به خانه ما می‌آمد، وقت‌هائی که من با بچه‌ها بازی می‌کردم. بعد دست دراز می‌کند که آلبوم را از دست پیرزن بگیرد. پیرزن هم مقاومتی نمی‌کند. پسرک، با آلبوم دردست، می‌خواهد وارد خانه شود که بقال دکان روبرو را می‌بیند و با صدای بلند صدایش می‌کند، حسین آقا، حسین آقا. ادامه‌ی خواندن→

‫‫ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﻢ‬

‫ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺯنی ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ‬
‫ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ‬

‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ‬
‫ﺑﺮﺝ‌ﻫﺎ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﻣﺴﻄﺢ‬
‫ﻣﺎﺑﻴﻦ‬
‫ﺁﻧﺘﻦ‌ﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﻩ‌ﻫﺎ ﻭ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎی ﺩﻭﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
ادامه‌ی خواندن→

گالاردو

روز جهانی تئاتر بر شما مبارک. در این روز فرخنده که به روایت (” آگوستو بوآل متولد 1931 در ريودوژانيرو برزيل دراماتورژ، استاد دانشگاه، نويسنده، تئوريسين، کارگردان تئاتر و خالق روش”تئاتر ستمديدگان “ ما تئاتریم:

–تمامی جوامع بشری در زندگی روزمره خود”جذاب و ديدنی” بوده و در لحظاتی خاص نيز”صحنه‌هايی باشکوه و تماشايی” خلق می‌کنند. آنان در شکلِ سازمان اجتماعی، جذاب و ديدنی‌اند و صحنه‌های باشکوه و تماشايی را نيز به گونه‌ای خلق می‌کنند که گويی تماشاگری به ديدن آن آمده است.
ساختار روابط انسانی ريشه در شيوه‌هايی تئاتری دارند، هر چند خود افراد نسبت به اين مهم آگاهی نداشته باشند. استفاده از فضا، زبان تن، گزينش واژه‌ها و حتی تغيير تکيه صدا، تقابل افکار و هيجانات و هر آن چه که در صحنه به نمايش می‎گذاريم، همان است که هر روزه آن را نيز زندگی می‌کنيم. ما تئاتريم!–)*

یاد سه تن از چهره‌های ماندنی‌ی تئاتر امروز ایران را با آوردن تصاویر آن‌ها گرامی می‌داریم.

نقل از: سایا تئاتر

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qTHDxOm60WQ&noredirect=1#!

آقا بزرگ

بزرگ بود

“چمدان”‌اش را در تهران بست

و “چشمهایش” را در فرنگ

میرزا کوچک‎خان

افتاده بود

و در جنگل‌های گیلان برخاست

من که نه علوی هستم و

نه جنگلی

هدایت نمی‌شوم

و پشت پیکان ۴۶

شعرهای‌ام را صادق‌انه

گاز می‌دهم.

۹ نوامبر ۲۰۱۱

ادامه‌ی خواندن→

از حالم پرسیدی

گفتم خوبم

دروغ گفتم

حالم وقتی خوب بود که در کودکی کنار حوض می نشستم

و گمان می‌کردم که ماهی‌ها مرا می‌شناسند

و گنجشک‌ها آب خوردنشان را نشانم می‌دهند

باران یار دبستانیم بود

و هر قطره‌اش را بالش سرم می‌کرد

تا تنهاییم را تبعید کنم ادامه‌ی خواندن→