حرف‌های کتره‌ای

بخش نهم


ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در حرف‌های کتره‌ای | دیدگاه‌تان را بنویسید:

یادداشت‌های شخصی (سفر به سرزمین کابوس)

 

بخش نخست
من در پانزده کشور دنیا بین دو ماه تا بیست سال زندگی کرده‌ام. اگراز من بپرسند در کجا از همه خوش‌تر بوده‌ای می گویم: ایران و در زمانی که شب‌ها در پایین تخت مادرم روی زمین می‌خوابیدم و عین خیالم نبود؛ و هیچ وقت فکر نمی‌کردم روزی روزگاری در غرب ناچار خواهم بود قبل از خواب یک کارد تیزآشپزخانه زیر بالشم بگذارم. وقتی مادرم از دنیا رفت من حتی برای ختم او هم نتوانستم به ایران بروم. سعید نفیسی یک بار که شاه به مناسبت درگذشت استاد دیگری اظهار تاسف کرده بود گفته بود: قربان مرگ حق است، علی‌الخصوص در ایران! قدیم‌ترین شاهد چنین سخن دوپهلو را هم بیهقی از قول مادر حسنک وزیر نقل می‌کند که به جرم قرمطی بودن به دار آویخته شده بود. بیهقی نوشته است او که زنی جگرآور بود هیچ ضجه و شیونی نکرد، پای دار فرزند ایستاد و گفت: بزرگا مردا که پسر من بود که پادشاهی چون محمود این دنیا و پادشاهی چون مسعود آن دنیا را به او داد. اما به راستی ینگه دنیا ناجورترین جایی هم نبوده که من در آن سر کرده‌ام بلکه آن کشوری بوده است مثل مال خودمان ” جمهوری اسلامی ” اما به نام پاکستان که اگر پس از دو ماه اقامت تکه پاره‌های مرا هم مثل نعلین‌های خودشان در کنار اخ و تف‌های رنگین کنار خیابان پیدا نکردند گمان نمی‌کنم از برکت “دولت احمدی و معجزه‌ی سبحانی ” بوده باشد، و حتی اگر بخواهم از ” روان بخشی‌ی عیسی ” دم بزنم تنها حکایت شفاهی‌ی اسکار وایلد به یادم می‌آید که وقتی در ناصری کسی را کنار رود سر در گریبان دید که به زاری می‌گریست و علت را پرسید، آن بیچاره عیسی را شناخت و گفت: من مرده بودم و تو مرا زنده کردی، این هم دلیل! ادامه‌ی خواندن
منتشرشده در یادداشت‌های شخصی | دیدگاه‌تان را بنویسید:

صورت‌نامه ۱۱

منتشرشده در صورت‌نامه | دیدگاه‌تان را بنویسید:

لقانطه‌ی اقبال

بخش هفتم


ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در لقانطه‌ی اقبال | دیدگاه‌تان را بنویسید:

دیدار با منصور خورشیدی

 

۷-نبض آب‌ را

شماره می‌کند

طلوع سپیده

پشت شقایق

اینک، حکایت پائیز و ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در دیدار با یک شاعر | دیدگاه‌تان را بنویسید:

خلق و خوی دکتر مصدق


دکتر جلیل بهار                                               نصرت‌الله خازنی

در شماره‌ی  سی‌و ‌یکم جولای۲۰۱۲  مطلبی با عنوان خلق و خوی دکتر محمد مصدق از آقای نصرت‌الله خازنی رئيس دفتر دکتر مصدق درنامه‌ی حبیب آوردیم که مورد اعتراض دوست عزیزمان آقای دکتر جلیل بهار قرار گرفت. ایشان درنامه‌ای که به نامه‌ی حبیب ارسال کردند و در شماره‌ی  پانردهم اگست ۲۰۱۲ منعکس شد  گفتند که آقای خازنی هیچگاه رئیس دفتر دکتر مصدق نبوده‌اند و پدرشان زنده‌یاد شیخ احمد بهار عهده‌دار این سمت در نخست‌وزیری‌ی جناب دکتر مصدق بوده‌اند.

در کتاب «سوداگری با تاریخ، پاسخی به آسیب‌شناسی یک شکست»، کارمحقق و نویسنده محترم محمد امینی ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در یادداشت‌های پراکنده | دیدگاه‌تان را بنویسید:

با صدای حسین منزوی

 

برای شنیدن صدای شاعر نشانی‌ی زیر را فشار دهید.

03-3

منتشرشده در با صدای شاعر | دیدگاه‌تان را بنویسید:

نگاهی به سینما

بخش دوم
………..

……………..

حضور” 4+10″ فیلم جدید مانیا اکبری در جشنواره‌های بین‌المللی

http://www.youtube.com/watch?v=FrR7m05X_w4&feature=share

مانیا اکبری کارگردان «4+10»، سه سال پیش با فیلم اول خود «بیست انگشت» جوایز بهترین فیلم مسابقه‌ی دیجیتال جشنواره ونیز، بهترین بازیگر و بهترین کارگردان جشنواره بارسلونا و جایزه‌ی ویژه‌ی جشنواره‌ی باهاماس را از آن خود کرده بود. او پیش از فعالیت در سینما و حتی همزمان با آن، در عرصه‌ی هنرهای تجسمی و مشخصاً نقاشی کار می‌کرد و با تلفیق این دو زمینه، ویدئوهای هنری متعددی ساخت که در موزه‌ی مشهور تِیت لندن، جشنواره لوکارنو، جشنواره سائوپائولو و… به نمایش درآمدند.
اکبری که فعالیت سینمایی خود را با دستیاری کارگردان و نیز تصویربرداری در مستندهای مهوش شیخ‌الاسلامی (از جمله در مستند ستایش شده‌ی «پیر حرا») آغاز کرد و دو سه سال بعد از آن، در فیلم «ده» ساخته‌ی عباس کیارستمی بازی کرد، فیلم «4+10» را درباره‌ی دوران ابتلایش به بیماری سرطان ساخته است. فیلم که هم آدم‌های واقعی زندگی او (مثلاً پسرش امین ماهر یا خواهرش رویا اکبری) و هم بازیگران حرفه‌ای سینما (بهناز جعفری، مائده طهماسبی و بهاره مصدقیان) جلوی دوربین آن ظاهر می‌شوند، ترکیب کمتر تجربه شده‌ای از همراهی درام و واقعیت است و عملاً در دل گرایش تازه‌ای از روایت سینمایی قرار می‌گیرد که منتقدان نامش را «درام مستند/ docu-dama» گذاشته‌اند.
جشنواره فیلم کرالا امسال برای اولین بار هر دو جایزه‌ی فیلم و کارگردانی را به یک فیلم اهدا کرد. سابقه‌ی حضور فیلم‌های ایرانی در این جشنواره به زمان شرکت فیلم «سفر قندهار» ساخته‌ی محسن مخملباف بر می‌گردد و «4+10» و مانیا اکبری، اولین برندگان ایرانی این جشنواره هستند. از میان برندگان قبلی کرالا در رشته‌ی بهترین فیلم، می توان به «گل‌های شانگهای» ساخته‌ی هوشیائو شین، «مایونز» ساخته‌ی یون این هو، «روزهای سانتیاگو» ساخته‌ی خوزه مندز و «یتیمان آنیانگ» ساخته‌ی وانگ چائو اشاره کرد.
این جشنواره امسال ضمن برپایی بزرگداشت بزرگانی چون پدرو آلمودووار اسپانیایی و یرژی منزل اهل چک، فیلم آخر فیلمسازانی چون برادران تاویانی، کریستین مونیو، یوسف شاهین، آندری زویاگینتسف، کیم کی دوک، بلا تار، لارس فون تریر، ژانگ یی مو و تاکاشی کیتانو را در بخش «سینمای دنیا» به نمایش درآورد.
«10+4»  به غیر از موفقیت‌هایی که در نانت و کرالا کسب کرد، پیش از این در جشنواره‌های سن سباستین اسپانیا و ونکوور کانادا نیز شرکت داشت و جایزه داوران جوان جشنواره سه قاره نانت فرانسه، را هم صاحب شده است.

کیومرث پوراحمد: فیلم بهانه است، عده‌ای به دنبال نابودی کل سینما هستند… ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در نقد سینما | دیدگاه‌تان را بنویسید:

اشعار این شماره

شاعران این شماره: اکبر اکسیر، هوشنگ رئوف، منصور خورشیدی، حبیب شوکتی و مجید نفیسی
_____________________

 

یک شعر از اکبر اکسیر

داردانل

روزگار جالبی داشتيم

اگر شام جايی دعوت بوديم

در خانه ولوله‌ای به پا می‌شد

پدر، دندان‌هايش را گم می‌كرد

مادر، عينك‌اش را

ما نيز آن قدر كتك می‌خورديم

كه اشتهای‌مان را…

خدا را شكر، حالا همه چيز داريم

جز دندان و چشم و اشتها!

 


 یک شعر از هوشنگ رئوف

قطار که در کمرکش کوه
ناله می‌کند ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در اشعار این شماره | دیدگاه‌تان را بنویسید:

مصاحبه با نصرت‌الله خازنی رئيس دفتر دكتر مصدق

در زیر مصاحبه‌ی آقای نصرالله خازنی رئیس دفتر دکتر مصدق را با مرتضی رسولی‌پور در ارتباط با کودتای آمریکایی‌، انگلیسی‌ی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به نظرتان می‌رسانیم. اين مصاحبه در قالب گفتگو در سال ۱۳۸۴ و با حضور تنی چند از صاحب نظران عرصه مطبوعات دوره کودتا انجام شده است که پنجمين نشست آن در فصلنامه شماره ۴۰ موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران به چاپ رسيده.

 نصرت الله خازنی
نصرت‌الله خازنی

مرتضی رسولی‌پور

 مرتضی رسولی‌پور: جناب آقای خازنی شما كه به عنوان رئيس دفتر دكتر مصدق تا آخرين روز زمامداری ايشان از نزديك شاهد حوادث آن دوران بوديد، چه نظری در مورد وقايع روزهای ۲۵ تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ داريد؟

نصرت‌الله خازنی:عرض كنم كه عزل دكتر مصدق از سمت نخست‌وزيری در ۲۵ مرداد ۱۳۳۲ بدون ترديد با موافقت آمريكا صورت گرفت. ژنرال شوارتسكف و هندرسون سفير آمريكا در ايران كاملاً در جريان بودند. هندرسون در ملاقات و مذاكره با دكتر مصدق خيلی سعی كرد ايشان را در پذيرفتن فرمان عزل متقاعد كند اما نتيجه‌ای نگرفت. واقعيت اين بود كه مقام‌های آمريكا دقيقاً محاسبه نكرده بودند كه از كجا شروع كنند و به كجا ختم كند. دكتر مصدق با استناد به اينكه اين فرمان قانونی نيست و شاه حق ندارد بدون رأی مجلس او را از سمت نخست‌وزيری  بركنار كند با پيشنهاد هندرسون مخالفت كرد. ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در یادداشت‌های پراکنده | دیدگاه‌تان را بنویسید:

کمی از شیخ احمد بهار

از روحانیون ادیب، شاعر و از مبارزان ضد استعمار در قرن چهاردهم هجری. وی فرزند شیخ محمدکاظم تهرانیان،‌ عارف،‌ شاعر و تاجر اهل خراسان بود. احمد بهار در رجب ۱۳۰۷ ق/ اسفند ۱۲۶۸ ش در خراسان به دنیا آمد. تحصیلات متداول را نزد استادانی چون حاج میرزا محمدباقر مدرس و ادیب نیشابوری در مدارس فاضل خان و خیرات خان مشهد گذراند و دروس فقه و اصول را نزد استادان حوزة‌ مشهد،‌ تهران، کربلا و نجف خواند و تا حد اجتهاد پیش رفت و سپس به مشهد بازگشت. وی از بنیانگذاران «انجمن ادبی خراسان» بود که از بهترین محافل ادبی زمان در سراسر ایران به شمار می‌رفت و بزرگانی چون ملک‌الشعرای بهار (پسرعموی شیخ احمد)، ایرج میرزا و فروزانفر در آن شرکت داشتند.

شیخ احمد در اشعار خود،‌ «احمد» تخلص می‌کرد و به لهجه خراسانی، تخلص «داش غلوم» را برگزید. ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در یادداشت‌های پراکنده | دیدگاه‌تان را بنویسید:

یک حرف و دو حرف مکث و مروری بر مجموعه‌ی شعر ” بعضی از ما ” سروده‌ی مهدی مرادی

نگاه: افسانه نجومی

افسانه نجومی

مهدی مرادی

گذر مفاهیم چه در سطح و چه در عمق از تک تک واژه‌ها وعبور آن از بندها و عبارت‌ها در مسیری واضح و طبیعی، همواره این تفکر را در ما اوج می‌بخشد که “بعضی از ما ” در روند رفتاری خود با استفاده ار فرم‌های روایی وتکنیک‌های خطی وهم با تاکید بر روابط منطقی میان معنا و روایت، ضمن رعایت توالی زمانی و رابطه‌ی علت و معلولی ، با حرکت از راه‌های کوبیده شده و طی طریق از مسیر عادات روزمره‌ی شعری مخاطبان‌اش است که شکل می‌گیرد.

به گونه‌ای که پراکنش تصاویرارائه شده در شعرها، همچنانی که فرم منطق‌پذیر و روایی گزاره‌ها را در دل خود حمل می‌کنند، در حدوثی متعارف، هرگز ذائقه‌ی شعری مخاطبان‌اش را به هم نمی‌ریزد و در دایره‌ای مکرر حول محور مفاهیمی چرخ می‌خورند که مادام مد نظر شاعر قرار داشته تا باز تا باننده‌ی نگرشی باشند که وی در سراسر دفتر شعرش تا به آخر بر آن پای بند مانده است . ادامه‌ی خواندن

منتشرشده در نقد شعر | دیدگاه‌تان را بنویسید:

فقیرترین رئیس جمهور جهان را بشناسیم؟

در حالی که بسیاری از رهبران کشورهای جهان از فاش کردن حقوق ماهیانه خود، خودداری میکنند، خوزه موخیکا رئیس جمهور سابق اروگوئه نه فقط مبلغ دستمزد خود را فاش کرد، بلکه اعلام کرد ماهیانه ۹۰ درصد از دستمزد خود را به موسسه‌های خیریه اهدا می‌کند.به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، به همین علت وی لقب فقیرترین و در عین حال بخشندهترین رئیس جمهور جهان را گرفت.
به گزارش روزنامه اماراتی البیان، خوزه موخیکا که اکنون ۷۶ سال دارد، با لوسیا توپولانسکی، همسر خود که عضو سابق مجلس سنای این کشور بود، از سال ۲۰۱۰ در یک روستا زندگی می کند. لوسیا نیز مانند همسرش خوزه موخیکا ۹۰ درصد حقوق ماهیانه خود را از طریق موسسه‌های خیریه به محرومان و نیازمندان اهدا می‌کند. خوزه در مصاحبه با روزنامه “ال موندو” اعلام کرد: حقوق ماهیانه او، ۱۲ هزار و پانصد دلار است که ۱۱ هزار و دویست و پنجاه دلار آن را اهدا می‌کند و فقط با هزار و دویست و پنجاه دلار زندگی خود را می گذراند. به نوشته روزنامه “ال موندو”، گران‌ترین دارایی خوزه، خودروی فولکس واگن مدل بیتل است که قیمت آن در بازار آن کشور، فقط ۱۹۴۵ دلار است. رئیس جمهور سابق اروگوئه می ‌گوید: «مبلغی که برای من باقی مانده، برای یک زندگی مناسب و شرافتمندانه کافی است؛ به ویژه این‌که شمار زیادی از مردم کشورم، با دستمزدی کمتراز این زندگی می‌کنند.» گزارش‌ها حاکی است خوزه بدهی بانکی ندارد و از زندگی خود لذت می‌برد. او پیش از پایان دوره ریاست جمهوری‌اش گفته بود، آرزو می‌کند کشورش در صلح و آرامش به سر ببرد. وی گفته بود با پایان دوره ریاست جمهوری‌اش به روستا خواهد رفت و با همسرش در آنجا زندگی آرامی خواهد گذراند. خوزه می‌گوید: «بهترین الگو برای یک رهبر نمونه این است که خود در امر خیر مشارکت کند تا دیگران با دیدن او، به آسان بودن کار خیر پی ببرند.» ادامه‌ی خواندن
منتشرشده در یادداشت‌های پراکنده | دیدگاه‌تان را بنویسید:

عکس روز

منتشرشده در عکس روز | دیدگاه‌تان را بنویسید:

منتشرشده در سرفصل | دیدگاه‌تان را بنویسید:

می‌گویند

شماره‌ی ۲

منتشرشده در می‌گویند | دیدگاه‌تان را بنویسید: