بایگانی دسته: شعر شناسنامه

شناسنامه‌ام را موش می‌جود و بخش بزرگی از خزرم                          آب می‌رود. ۲۱ جولای ۲۰۱۱

 ۳  ما را در یک شناسنامه دفن می‌کنند من در شناسنامه‌ی تو                                   خوانده می‌شوم                                         ۵ نوامبر ٫۲۰۰۶  روزویل کالیفرنیا    ۲نامی دندانه‌دارهویت شناسنامه‌ام را                          می‌جود                                          ۴ نوامبر ٫۲۰۰۶  روزویل کالیفرنیا  ۱      آن‌قدرشناسنامه‌ام که مرگ همه‌ی کودکان کال        در تاریک ذهن صفحاتم                                 به ثبت … ادامه‌ی خواندن→

.٣٢حوالی‌ی این دریاچهبدنیا آمده‌امنگاه کنید;شناسنامه‌ام هنوز خیس است………………………………. ۶ نوامبر٢٠٠٩…………………………. روزویل کالیرنیا

. شناسنامه‌ام خیس است و ریشه‌ام از خزر …………………آب می‌خورد. …………………….هفدهم جولای ٢٠٠٩ ………………………کوُل کالیفرنیا

. شناسنامه‌ام تنهاترین ستاره‌ای‌ست که بر پیشانی‌ی خزر نوشته شده. …………………….سی ام آوریل ٢٠٠٩ …………………..کوُل کالیفرنیا

,.۲۹یک قطره اشک……………..بر شناسنامه‌امدریا‌ست…………………………………… ۵ سپتامبر ٫۲۰۰۸ روزویل کالیفرنیا

شناسنامه‌ی ۲۸‌ام حاصل دیداری‌ست دوباره با ( عمر چون خانه‌ی در کوفته‌ای‌ست – تا کی از ره برسد دربان‌اش) یک‌بیتی‌ای سروده‌ی هزار سال پیش‌ام وقتی که شانزده‌سالگی انتهای جهان بود. گاهی که دیروزها به سراغ آدم می‌آید و آن جوانک … ادامه‌ی خواندن→