بایگانی دسته: اشعار این شماره

یک شعر از: سعاد الصباح    سعی می‌کنم اسب‌هایی را نقاشی کنم که در دشت‌های آزادی می‌تازند اما نمی‌توانم می‌خواهم قایقی بکشم که مرا با تو تا آخر دنیا ببرد اما نمی‌توانم   می‌خواهم وطنی اختراع کنم که مرا به … ادامه‌ی خواندن→

  نقل از: مجله_ادبی_هنری_روزآمد  شاعر ناشناس   مرغابی‌ها گفتند: اگر هنگام پرواز خوب حرف بزنی خواهی افتاد!   حالا سال‌ها گذشته است، و ما لاک‌پشت‌های غمگینی هستیم، که هروقت می‌خواهیم بگوییم آزادی به زمین می‌افتیم   یک شعر از: فرامرز … ادامه‌ی خواندن→

یک شعر از:  علی‎‎رضا آدینه   میلیاردها نهنگ  به خشکی زدند  تا بالاخره  یکی زنده ماند  دست و پا در آورد  روی خاک قدم زد  و رفت بلیطِ استخر خرید  پرید توی آب   یک شعر از: حبیب موسوی بی‌بالانی  … ادامه‌ی خواندن→

و یک شعر از: آنا آخماتوا   «بیگانه»   (ترجمه. صفدر تقی زاده)   نه آسمانى بیگانه نه بالِ غریب‌ها هیچ یك مرا پناه ندادند، در آن زمان، در آن مكان من زیر پوشش اندوه مردم خویش زندگى مى‌كردم   … ادامه‌ی خواندن→

یک شعر از: غلامرضا بروسان   گل اگر درست و به موقع در شعر بنشیند کلمه را خوشبو می‌کند ای کاش می‌شد به هنگام جنگ سیبی را به دشمن تعارف کرد تابستان می‌آید و درخت توت حیاط را شیرین می‌کند … ادامه‌ی خواندن→

‌  بخش دوم و پایانی : یک نگاه و چهار حرف  نگاهی به چهار مجموعه شعر هوشنگ رئوف به قلم امیرهوشنگ گراوند.  .. خصلت ترکیبی گزاره‌های بصری برساخته از کمپوزیسیون و کنتراست قوی رنگ‌ها و کلمات، رنگی تند از جهان … ادامه‌ی خواندن→

یک شعر از: واهه آرمن تفنگ‌ها و جنگ‌افزارهای مدرن به درد شعر نمی‌خورند تیر هیچ‌کدام هیچ‌وقت به خطا نمی‌رود شعر نوشتن   ماهی‌گیری در رودخانه است   با قلاب خالی   بی‌طعمه         یک شعر از: سریا … ادامه‌ی خواندن→

  ​ یک شعر از: احمدرضا احمدی   نیلوفر کنارچوبه‌ی اعدام گل ندادشب در سخن برادران پایان پذیرفت پس چراغ را روشن بگذار کسی در صبحگاه میدا با چشمی از رنگ‌های دور عبور می‌کند. . . اکنون لح پظه‌ی نشستن … ادامه‌ی خواندن→

یک شعر از: غلامرضا بلگوری   رشد مجدّد ِ لبخند را ازکنارپنجره برمی‌چیند ، نوک پرنده‌ای که درضلع شب  اتراق کرده‌ست و گیاه از خون کلروفیل تهی   وقتی پاییز یرقان درد می‌شود تا به دالان برف فرود آیم که … ادامه‌ی خواندن→

یک شعر از: حیدر بیات می‌دانم قدت نمی‌رسد برای به آغوش گرفتنم چوبه‌های دار این سرزمین بلند است.   این‌گونه که دارها را بلند می‌سازند می‌دانم در آخرین دیدارمان قدت نمی‌رسد برای به آغوش گرفننم _ترجمه: همت شهبازی_     … ادامه‌ی خواندن→

  یک شعر: از واهه_آرمن  خوابم نمی‌بّرد به طنابی‌که پای تنها درختِ این شعر افتاده است فکر می‌کنم  به سوگواری پیران پیش از واقعه و شادمانی کودکان پیش از جشن     یک شعر از: محمد خلیلی «نمی‌خواهیم» نه، نمی‌خواهیم … ادامه‌ی خواندن→

یک شعر از: الهام اسلامی   کشورش را از دست داد عشقش را در بحبوحه جنگ گم کرد حالا سرباز پشیمانی است که روزهای ملاقات کسی به دیدارش نمی‌آید     یک شعر از: اِیوِن بلند   «قهرمانانه» جنسیت و … ادامه‌ی خواندن→

  یک شعر از: بکتاش آبتین   وقت خداحافظی بود اما برای جان کندن من دستی تکان نمی خورد چهره ای غمگین و خنده دار آدم برفی یی که عاشق آفتاب شده بود! من، آرزویی یخ زده در دست تابستان … ادامه‌ی خواندن→

    یک شعر از: حسن آذری ساده‌ام اما راحت از دهان جهان پاِین نخواهم رفت دارم به‌گردنم یاد می‌دهم چگونه در گلوی طناب                    گیر کند   یک شعر از: احمدرضا … ادامه‌ی خواندن→

  یک شعر از: رضا سهانی دیدنِ با تو نبرد با مرگ منظره‌هاست وقتی در حافظه‌ی استخوان‌های‌مان یک برگ می‌تواند سال‌ها در افتادنش بماند   یک شعر از رسول یونان   با شعر و سیگار به جنگ نابرابری‌ها می‌روم من، … ادامه‌ی خواندن→

یک شعر از: مسعود احمدی «در مرکز این تابلو» در این متن که نوشته‌ای گلدان هست میز دو صندلی و دو فنجان پنجره نیمه باز باران و آفتاب و رنگین کمان اما نه از عطر چای در قوری خبری هست … ادامه‌ی خواندن→