واژگان خانگی

لل
یک عکس از: قباد حیدر

 

من گم شده‌ام

اشعارم را زمزمه کن

شاید خود را بیابم

 


یک شعر از: حمیدرضا رحیمی

 

راه می‌روم، مثل ابر

و پشتوانه‌ی بغضم دریاست

وقتی‌که دستان بازی‌گو‌ش‌ات

تسبیح هزار دانه اشکم را

پاره می‌کند


یک شعر از: حبیب شوکتی

 

روزی که بمیرم

مرگ را با خودم خواهم برد!

بدون مرگ 

دیکتاتورها

بی‌کار می‌شوند.

                                                                                                                                                ۲۷جون ۲۰۲۴

 


یک شعر از: عٍمران صلاحی

مجله_ادبی_هنری_روزآمد 

 

چنان زیبایی

که نمی توانم به یادت بیاورم

تصویرت 

سر می رود از آینه

 


یک شعر از: جلیل قیصری
 

مجله_ادبی_هنری_روزآمد 

 

آخرین بازمانده‌ی زمین 

چیزی نداشت 

جز کاغذ و قلمی 

در سایه‌اش نشست 

گوری بر کاغذ کشید 

خودش را خاک کرد و 

قلم‌اش را نشانه‌ی گور .

 

 


یک شعر از: غسان کنفانی

 

نانت را می‌‌دزدند

سپس تکه‌ای به تو می ‌دهند

آن‌گاه امر می‌‌کنند

که برای این سخاو‌ت‌شان

از آن‌‌ها تشکر کنی

امان از این وقاحت‌شان

 


یک شعر از: غلامحسین نصیری‌پور

 

کجایی‌ام را
از چگونگی چه خبری
پرس و جو می‌کنم
سرشارم از مرگی که رگم را
به ریشه‌های غلیظ خوابت
وصله می‌زند….

درباره Habib

متولد سال ۱۳۳۰ رشت استان گیلان- کسب لیسانس از دانشگاه ملی ایران- کوچ به ینگه دنیا سال ۱۳۶۵ و اقامت در کالیفرنیا-چاپ اولین کتاب شعر بنام (الف مثل باران) در سال ۱۳۸۴ در ایران توسط انتشارات شاعر امروز.
این نوشته در اشعار این شماره ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

نظرتان را ابراز کنید