شاعران این شماره: مریم شهبازی، ناهید عرجونی، شیرکو بیکس، حبیب شوکتی، ناجی غریبزاد، خیراله فرخی، فریاد ناصری وعلیرضا نوری
____________________________
اسلحه لازم نیست
من
پبش مرگ تو
شدهام !
دو تکه شدهام
نیمی از من
میخواهد بگوید که دوستت دارم
با تمام سلولهای تنم
ونیم دیگرم
اعتصاب کرده است
توی یک سلول
برای خونهایی
که دامن این خاک را گرفتهاند
بر شانهام
تار موی زنی زیبا جا مانده بود
سالها بعد
از آن طنابی ساختم
برای عبور از زندگی
برای رسیدن به راز شعر.
یک شعر از: حبیب شوکتی
کارت ملی
وزارت نفت گاز میدهد
من گاز میگیرم
تهران پارس میشود
من پارس میکنم
حرفهای بودار میزنی
دم تکان میدهم
سنگ نزنید آقا
سگ ولگرد نیستم
اخلاقام سگیست
…………………….
سر باز میزنم
از تپههای پر از خار
از کوچههای پر از سیم
و بوی شور اب
مانده پشت سیم خاردار
در هراس
یک شعر از: خیراله فرخی….
…………………………….برای دوست شاعرم: ناجی غریبزاد
وقتی به خواندنات میخوانام
یعنی تو را در شعرم خواندهام..
این اتفاق نیست
اتفاقی شعری بخوانی که تو را با سرکشهایات نوشتهام
که نقطهها را زیر و روی حرفهایات چیدهام
حرفهایات را مشدد کنار هم..
اتفاقی نیست که در زبانام جابهجا میشوی
و حرفهایات را با دندانهها و نقطههایاش میریزم بر متن کاغذ
تا هر جای کلمه دندانهای تو سفیدم کناد
تا از تو بروم به ذات کلمهای
که هر حرفاش با من
حرفها دارد
که بگویاد
که بنویسام
از غریبزادی آشنا…
……………………..از مجموعه شعر: “سربازهای خسته ، پشت خاک ریزهای تخت “
ملت دهانی
ملت تودهی گوشت
ملت به گا رفته
یک شعر از:علیرضا نوری…..
چه آتشی در جان درخت
در جان هوا
در جان دیوارهای خانه
در جان زن
در جان اسلحه
چه آتشی در فارسی
در مسجد
در دارالحکومه
در لقد خلقنا الانسان فی کبد
چه آتشی در برفهای همدان
در کولرهای اهواز
در میدان ماهی فروشان بوشهر
در بازار سنندج
در میدان اسبدوانی گنبد
چه آتشی در منوچهر آتشی
در نادر حقی
در علیرضا پورمسلمی
در رضا ملااحمدی
در مهدی شادمانی روشن
چه آتشی در مونس
در مریم
در دختری کرد
در شراب شیراز