روز مرگم، هر که شيون کند از دور و برم دور کنيد
همه را مســــت و خراب از مــــی‌ی انــــگور کنيـــــد
مزد ِ غـسـال مرا سيــــر شــــرابــــــش بدهيد
مست مست از همه جا حـــال ِ خرابش بدهيد
بر مزارم مــگــذاريــد بـيـــايد واعــــــظ
پـيــر ميخانه بخواند غــزلــی از حــــافـــظ
جای تلقــيـن به بالای سرم دف بـــزنيـــد
شاهدی رقص کند جمله شما کـــف بزنيد
روز مرگــم وسط سينه من چـــاک زنيـد
اندرون دل مــن يک قـلمه تـاک زنـيـــــــد
روی قــبـــرم بنويـسيــد وفــــادار برفـــت
آن جگر سوخته‌ی خسته از اين دار برفــــت
______________________________________________
