یک شعر از: غاده السّمان
من اندوهگین نیستم
من اندوه جهانم
در سینه‌ام سرزمینی‌ست که می‌گرید
یک شعر از محمدرضا اصلانی
اگر بدانی ای یار
چه اندوهگینم
هرگز این‌چنین این پاییز را بر من وا نمی‌گذاشتی
مدادی آماده و
کاغذی سپید
و چهره‌ای پریده‌تر از باد
بر من مانده
یک شعر از: برتولت برشت
جنگی که در راه است،
نخستين بار نیست.
پیش از این هم
جنگ‌هایی بوده‌اند.
وقتی آخری به انتها
رسید،
غالبانی بودند و مغلوبانی.
در میان مغلوبان
مردمان عادی از گرسنگی مردند.
در میان غالبان هم
مردمان عادی از گرسنگی مردندد.
یک شعر از: سینا به‌منش
مجرم شناخته شدم
به قصد تشویق اذهان عمومی
به خواندن “شعر”
انتشار مطالبی خلاف عفت عمومی
تحت عنوان “عشق”
و نشر اکاذیبی
به نام “آزادی”
یک شعر: از احمد خلفانی
جنگ
همه را به نوعی می‌کشد.
هم آن کسی را که به جبهه می‌رود
و هم آن کسی را که در خانه‌اش نشسته و به بیرون می‌نگرد
جنگ همه را می‌کشد، در جبهه، در کوچه، در خانه
از درون و از بیرون.
جنگ می‌کشد
و مرگ را برای همه
در طول و در عرض
منتشر می‌کند:
ـ از بالا به پایین، وقتی که موشک‌ها می‌بارند
ـ از پایین به بالا، وقتی کشتگان در خاطرات‌مان راه می‌روند ـ
زخمی‌ها و کشتگان در سایه‌های واژه‌هامان می‌ایستند
و به مخاطبان و نامخاطبان نگاه می‌کنند
و آنگاه که سکوت می‌کنیم
قربانیان از کلماتِ بی‌صدا به ما خیره می‌شوند.
جنگ همه را می‌کشد
و آن اربابان مرگ که فرمان می‌رانند و خود نمی‌میرند،
از پیش مرده‌اند
و مرگ را از قلب‌های مرده‌شان
به سمت شهرها، خانه‌ها و قلب‌های هنوز زنده شلیک می‌کنند.
یک شعر از: محمود درویش
در جنگ،
هیچ‌کس پیروز نمی‌شود
فقط مرده‌ها
زیاد می‌شود
و زنده‌ها به شمردن آن‌ها
عادت می‌کنند.
یک شعر از: سارا دیباجی
«محبت دوستی از ایران»
کاش
تکانش می‌دادم
سرش را به سینه‌ام
می‌فشردم
و آهسته در گوش‌اش
رمزمه می‌کردم
فریاد نزن !!
چیزی نیست
فقط خواب بد دیده‌ای
وطن !!!
یک شعر از: حبیب شوکتی
«جنگ»
______________________________________________
