واژگان خانگی

یک شعر از: سینا بهمنش

و خداوند 

انسان را آفرید

تا درد روی زمین

سرگردان نماند 

یک شعر از: شیرکو بیکس

مجله_ادبی_هنری_روزآمد

اگر چشم فرو بستم 

خاک را بگویید پیکر کرد دیگری را 

در خود جای ندهد 

آب را بگویید سیل اشک به سوی کردستان روانه نکند 

باد را بگویید تازیانه‌اش را بر دل مادران کرد نکوبد

خورشید را بگویید آتش غضبناک‌اش را از سر کردستان بردارد

شب را بگویید پنجره‌ی امید را بر روی هیچ پدر کردی نبندد 

و خدا را بگویید فرو آید و برای چند لحظه هم که شده کرد باشد .

یک شعر از: کامران رسول‌زاده

آمده در صورت‌کتاب:سینا بهمنش

اسفند

ماهیِ قرمز کوچکی‌ست

که فکر می‌کند

تُنگ

دریاست.

یک شعر از: حمید عرفان

«تولد انهدام تنهایی‌ست» 

در زنجیرهای پیوسته حواس 

به رویا می‌ماند این جهان

بگذار هدیه وحشت تنهایی را 

در فرصت گریه 

برای همیشه منهدم کنیم.

یک شعر از: حکیم علی‌پور

دلتنگی لباس نیست

که از تن بیرونش کنی

یا رنگش را تو انتخاب کنی.

دلتنگی مثل هواست

که ریه‌هایت را پر می‌کند

بی‌آنکه دیده شود.

دلتنگی مثل آب است

شفاف و بی‌رنگ

که آرام آرام از سر می‌گذرد.

یک شعر از: الیاس علوی

وطن
میزی چوبی‌ست
که گردِ آن نشستیم و چای نوشیدیم
پیش از آن‌که مأموران اداره‌ی مهاجرت ما را بیابند

یک شعر از: محمود معتقدی

آن‌که می‌آید 

بی‌گمان، صدای گمشده‌ای دارد

آن‌که نمی‌آید 

دور و دورتر

به رویایی خسته، دل می‌سپارد

براستی تو از کدام حادثه

به خیابان، به کوچه، به خانه

بازمی‌آیی ؟

هی با توام، تا دقایقی دیگر

کمی و اندکی، روایت دریایی، در تو غرق می‌شود!