به یاد شاملوی بزرگ در سیزدهمین سال سفرش شعر زیر از شاعر گرامی رضا مقصدی را همراه با توضیحات او در اینجا نقل می‌کنیم. نامه‌ی حبیب
«احمد شاملو» (۱۳۰۴ – ۱۳۷۹)
نقل از: سایت آبکناری
احمد شاملو، بامداد ِشعر امروز ایران ، در ۲۱ آذر ۱۳۰۴ خورشیدی در خانه‌ی شماره‌ی ۱۳۴ خیابان صفی علیشاه تهران، پا به گُستره‌ی گیتی می‌گذارد تا عشق، با نور ، با غرور ” جامی به سربلندی ِ آواز عاشقان بردارد”. عزیز ِ خاطره انگیزم بیژن اسدی پور ، سردبیر “دفتر هنر” در امریکا در سال ۷۶ ویژه نامه ای برای این مرد ِمردستانِ شعر امروز ایران ،نشر می‌دهد.” بوسه به خورشید” را از این دفتر در اینجا آورده‌ام.
هنوز بوسه به خورشید می‌زند دهنش
رضا مقصدی همراه با احمد شاملو
هم از حماسه، نشان دارد .
هم از زمانه‌ی سبز.
هم از جراحتِ پاییز.
هم از ترانه‌ی تابستان.
نگاهِ نرم ِنوید آفرین ِ او به درخت
جوانه را به سر انجام ِ سبز خواهد بُرد.
طراوتِ تپش ِ تابناک او بر خاک
پیام آب ، به خشکی‌ست.
سرشت او به سرشتِ سپیده می‌مانَد
که از نهایت ِ شب
“حجاب ِ چهره‌ی جان، می‌شو د غبار ِ” تنش.
پس
از اهالی ِ روز‌ست
ودر حوالی ی سرشار ِ بامدادِ بهار
هماره، مسکن دارد.
اگرچه پنجه‌ی پاییز،
بر گلوی گُلش هزار دشنه، فرود آورد
و شادمانی آواز ِ ارغوانش را
به غم نشاند وُ به شیون کشاند وُ پر پر کرد-
دل از سپیده وُ آیینه، بر نمی‌گیرد.
هنوز، بوسه به خورشید می‌زند دهنش.
آلمان . کلن . ۷۶ خورشیدی
______________________________________________
