دیدار با حامد ابراهیم‌پور

حامد ابراهیم پور

کنار هم غزل خوردیم و با خودکار رقصیدیم
هوا رفتیم و مثل ابرِ در شلوار رقصیدیم

هوا بد بود…روی چشم‌هامان دود پاشیدند
هوا تاریک شد، در آتش سیگار رقصیدیم

به ما گفتند: ممنوع است، ممنوع است، ممنوع است
به ما گفتند ممنوع است…با اصرار رقصیدیم

زمین خوردیم و روی خاک ،صدها برگ عقب رفتیم
زمین خوردیم و در تاریخ صدها بار رقصیدیم

فعولن فع … تتن تن …فاعلاتُن … تن تکان دادیم
عقب رفتیم و دراین بحر ناهموار رقصیدیم

تکان خوردیم در نُت‌های قرمز رنگ یاسایی
مغول خندید… روی دامن اُترار رقصیدیم

بخارا شعله می‌شد، خون نیشابور نی می ‌زد
عقب رفتیم و روی نیزه‌ی تاتار رقصیدیم

عقب رفتیم : اسکندر میان صور، دف می‌زد
عقب رفتیم و بین آتش و دیوار رقصیدیم

عقب رفتیم :ما را قرمطی خواندند، افتادیم…
خلیفه سکه می‌انداخت، در دربار رقصیدیم

خلیفه دست می‌زد…ماعجم بودیم، کم بودیم
کنار دجله روی خنجر مختار رقصیدیم

غذا خوردیم و با محمود افغان آشتی کردیم
به حکم باد روی پرچم افشار رقصیدیم

دوباره چشم‌های لطفعلی‌خان را درآوردیم
ته فنجان، میان قهو ه‌ی قاجار رقصیدیم

به ما گفتند: مفعولن ! به ما گفتند: مفعولن!
و ما هربار افتادیم…
ما هرباررقصیدیم…
**
جلو رفتیم …
تن‌هامان میان تُنگ جا می‌شد
پریدیم و نوک منقار ماهیخوار رقصیدیم

میان خون و گِل ما را شبیه گربه رقصاندند
هوا کم بود…درحلقوم بوتیمار رقصیدیم

برای شادمانیِ فلان سلطان غزل خواندیم
برای میهمانیِ فلان سردار رقصیدیم

طناب سربه داران را تکان دادیم با لبخند
کلاغانی شدیم و روی چوب دار رقصیدیم

مترسک‌های غمگینی شدیم و درکنار هم
برای شادی چشمان گندمزار رقصیدیم…

(از مجموعه شعر :آلن دلون لاغر می‌شد و کتک می‌خورد-

انتشارات فصل پنجم-۱۳۹۲