زاده ۲۶ تیر ۱۲۹۷ برابر با ۱۸ ژوئیه ۱۹۱۸ – درگذشته در ۱۴ آذر ۱۳۹۲ برابر با ۵ دسامبر ۲۰۱۳
نلسون ماندلا، یکی از سیاستمدارانی بود که از احترام فوق العادهای در سراسر جهان برخوردار بود. او کسی بود که رهبری مبارزه برای جایگزین کردن رژیم نژاد پرست ( آپارتاید) آفریقای جنوبی با حکومتی مبتنی بر دموکراسی چند نژادی، را به عهده داشت.
نلسون ماندلا، که مدت ۲۷ سال زندانی بود، اولین رئیس جمهوری سیاه پوست آفریقای جنوبی بود و نقش برجستهای را در برقراری صلح در سایر مناقشات به عهده داشت.
موضوعات مرتبط گزارش و تحلیل،
آفریقا
او شخصی دوست داشتنی بود و با فروتنی و شوخ طبعی. با وجود رفتار خشنی که با او شده بود، کینهای نبود. داستان جالب زندگیاش، تا حدودی دلیل علاقه فوقالعاده مردم جهان به اوست.
نلسون ماندلا، پس از آن که در سال ۱۹۹۹ از ریاست جمهوری کشورش کنارهگیری کرد، به صورت مشهورترین سفیر و نماینده آفریقای جنوبی درآمد. برای مقابله با بیماری ایدز و ویروس اچ آی وی، تلاش زیادی کرد و فعالیتهای او بود که سبب شد آفریقای جنوبی به عنوان میزبان بازیهای جام جهانی سال ۲۰۱۰ انتخاب شود.
نلسون ماندلا در زمانی که وکیل بود
او همچنین در مذاکرات صلح در جمهوری دموکراتیک کنگو، بروندی و سایر کشورهای جنوب آفریقا شرکت داشت. در سال ۲۰۰۴ در ۸۵ سالگی، نلسون ماندلا از صحنه سیاسی و اجتماعی کنارهگیری کرد تا وقت بیشتری را با همسر و دوستان خود و در آرامش بگذراند.
او به کسانی که میخواستند او را برای شرکت در برنامههایی در آینده دعوت کنند میگفت درصورت لزوم خودش با آنان تماس خواهد گرفت.
کودکی نلسون ماندلا
نلسون ماندلا در سال ۱۹۱۸ متولد شد. نام اصلی او رولی هلاهلا- دادلیب هونگا، بود. محل تولدش دهکده کوچکی در شرق دماغه آفریقای جنوبی بود و پدرش از قبیله مادیبا بود. نام انگلیسی نلسون را یکی از معلمهای دبستانش روی او گذاشت.
پدرش که مشاور خانواده سلطنتی تمبو بود، هنگامی که نلسون ۹ ساله بود درگذشت و سرپرستی او به رئیس موقت قبیله تمبو واگزار شد.
در سال ۱۹۴۳ نلسون ماندلا به عنوان یک فعال سیاسی به کنگره ملی آفریقا پیوست و بعد موسس و رئیس شاخه جوانان این حزب شد.
در سال ۱۹۴۴ با اولین ماسه، نخستین همسرش ازدواج کرد و در سال ۱۹۵۷ با داشتن سه فرزند از او جدا شد.
در سال ۱۹۵۲ پروانه وکالت گرفت و با اولیور تامبو، که همکارش بود دفتر وکالت خود را در ژهانسبورگ باز کرد. آن دو به اتفاق مبارزه علیه تبعیض نژادی را شروع کردند. سیستم آپارتاید توسط حزب ملی، که تمام اعضایش سفید پوست بودند و اکثریت سیاه پوست را سرکوب میکردند، پیاده شده بود.
در سال ۱۹۵۶ به نلسون ماندلا و ۱۵۵ فعال دیگر کنگره ملی آفریقا اتهام خیانت زده شد ولی پس از محاکمهای که چهار سال طول کشید، از آنان رفع اتهام شد.
پس از تصویب قانون جدیدی که به موجب آن محل کار و زندگی سیاه پوستان تعیین و به آنان تحمیل میشد، مبارزه علیه آپارتاید شدت یافت.
در سال ۱۹۵۸ نلسون ماندلا با وینی مادیکیزلا، که بعدا نقش بسیار فعالی برای آزادی او از زندان داشت، ازدواج کرد.
در سال ۱۹۶۰ کنگره ملی آفریقا غیرقانونی اعلام شد و نلسون ماندلا و سایر اعضای ارشد این سازمان به فعالیتهای زیرزمینی روی آوردند.
در همین سال، پس از آنکه پلیس در جریان تظاهرات در شهرک سیاه پوست نشین شارپویل، ۶۹ سیاه پوست را به ضرب گلوله کشت، مخالفت با آپارتاید تشدید یافت.
مجازات حبس ابد
ماندلا در نشستی خبری اعلام کرد که پسرش در اثر بیماری ایدز فوت کرده
این حادثه به مبارزه صلح آمیز کنگره ملی آفریقا پایان داد و نلسون ماندلا که در آنموقع معاون این حزب بود، مبارزه را شروع کرد.
سرانجام او دستگیر شد و به جرم خرابکاری و تلاش برای سرنگون کردن دولت با توسل به خشونت، به زندان افتاد.
ماندلا دفاع از خودش را در دادگاه به عهده گرفت و از این فرصت برای دفاع از عقایدش در ارتباط با دموکراسی، آزادی و برابری صحبت کرد. او گفت او ایده یک جامعه آزاد و دموکراتیک را محترم میشمارد و آرزویش این است که تمام مردم به اتفاق با مصالحه و با فرصتهای یکسان زندگی کنند. وی افزود این آرزویی است که برای تحقق آن اگر لازم باشد حاضر است جانش را فدا کند.
در زمستان سال ۱۹۶۴ ماندلا به حبس ابد محکوم شد.هنگام فوت مادرش در سال ۱۹۶۸ و نیز پسر ارشدش که یک سال بعد در اثر تصادف اتومبیل کشته شد ، به او اجازه شرکت در مراسم تدفین آنان داده نشد.
نلسون ماندلا مدت ۱۸ سال را در زندان جزیره روبن گذراند و در سال ۱۹۸۲ به زندان پالسمور، در خاک اصلی آفریقای جنوبی منتقل شد.
در حالیکه ماندلا و سایر رهبران کنگره ملی آفریقا در زندان یا تبعید به سرمی بردند، جوانان شهرکهای سیاهپوستنشین آفریقای جنوبی برای مبارزه با تبعیض نژادی همچنان تلاش میکردند. تا قبل از سرکوبی این مبازرات، صدها نفر کشته و هزاران نفر مجروح شدند.
در سال ۱۹۸۰ اولیور تامبو، که در تبعید زندگی میکرد مبارزه بین المللی را برای آزادی نلسون ماندلا شروع کرد و در پی آن جامعه جهانی، تحریمهای علیه رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی را که در سال ۱۹۶۷ به اجرا گذاشته بود تشدید کرد.
این فشارها نتیجه داد و در سال ۱۹۹۰ اف-دبلیو- دکلرک، رئیس جمهوری وقت آفریقای جنوبی ممنوعیت کنگره ملی آفریقا را لغو کرد. ماندلا از زندان آزاد شد و مذاکره برای تشکیل اولین حکومت چند نژادی مبتنی بر دموکراسی، شروع شد.
جایزه نوبل
در دسامبر ۱۹۹۳ ماندلا و اف- دبلیو-دکلرک مشترکا جایزه صلح نوبل دریافت کردند