معنی واژه های دختر و پسر برگرفته از ایران باستان
مرد از مُردن است . زيرا زايندگی ندارد .مرگ نيز با مرد هم ريشه است.زَن از زادن است و زِندگی نيز از زن است .
دُختر از ريشه « دوغ » است که در ميان مردمان آريايی به معنیی« شير » بوده و ريشه واژهی دختر « دوغ دَر » بوده به معنیی « شير دوش » زيرا در جامعه کهن ايران باستان کار اصلیی او شير دوشيدن بود.
به daughter در انگليسي توجه کنيد. واژه daughter نيز همين دختر است، gh در انگليس کهن تلفظي مانند تلفظ آلمانیی آن داشته و « خ » گفته میشده. در اوستا اين واژه به صورت دوغْــذَر doogh thar و در پهلوی دوخت آمده است.دوغدر در اثر فرسايش کلمه به دختر تبديل شد.
اما پسر، « پوسْتْ دَر » بوده. کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنين ناميده شدند.پوست در، به پسر تبديل شده است. در پارسیی باستان puthar پوثرَ و در پهلوي پوسَـر و پوهر و در هند باستان پسورَ است
در بسياري از گويشهای کردی از جمله کردی فهلوی ( فَيلی ) هنوز پسوند « دَر » به کار میرود . مانند « نان دَر » که به معنیی « کسی است که وظيفهی غذا دادن به خانواده و اطرافيانش را بر عهده دارد.»
حرف « پـِ » در « پدر » از پاييدن است. پدر يعنی پاينده و کسی که میپايد. کسی که مراقب خانوادهاش است و آنان را میپايد. پدر در اصل پايدر يا پادر بوده است. جالب است که تلفظ « فادر » در انگليسی بيشتر به « پادَر » شبيه است تا تلفظ «پدر»!
خواهر ( خواهَر ) از ريشه «خواه » است يعنی آنکه خواهان خانواده و آسايش آن است. خواه + ــَر يا ــار . در اوستا خواهر به صورت خْـوَنگْهَر آمده است .
بَرادر نيز در اصل بَرا + در است. يعنی کسي که برای ما کار انجام میدهد. يعنی کار انجامدهنده برای ما و برای آسايش ما.« مادر » يعنی « پديد آورندهی ما » .
با سپاس از آقای ناصر رستگارنژاد برای ارسال این مطلب