سه شعر کوتاه از هومن هویدا

 خودم هم راضی نیستم

ولی پس از مرگم

زحمت تابوتم

به دوش شما می‌افتد

۲

پیش از تو

ویرانه‌ای بودم

پس از تو نیز

خانه‌ی جغدم

تو مرا آباد کردی

اما من آنقدر ویرانم

که زحمت تو به چشم نمی‌آید

۳

برج‌ها

تماشای کوه را

از ما گرفته‌اند

حالا مدت‌هاست

خورشید از پشت پنجره طلوع می‌کند

از پشت پنجره غروب می‌کند