ادامه‌ی ماه می
ادامه‌ی شماره‌ی قبل
دﺳﺘﻔﺮوﺷﺎن ﺳﻴﺐ -The Apple Pushers
ﻣﺴﺘﻨﺪ “دﺳﺘﻔﺮوﺷﺎن ﺳﻴﺐ” ﺑﺎ ﮔﻮﯾﻨﺪﮔﯽ هنرﭘﻴﺸﻪ ﺟﻮان هاﻟﻴﻮود “ادوارد ﻧﻮرﺗﻦ” در ﺑﺎرﻩ ﭘﻨﺞ ﻣﻬﺎﺟﺮﺧﺎرﺟﯽ در ﻧﻴﻮﯾﻮرﮎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻓﺮوش ﻣﻴﻮﻩ و ﺳﺒﺰﯾﺠﺎت ﺗﺎزﻩ ﺑﺎ ﮔﺎرﯼ روزﮔﺎر می‌گذراﻧﻨﺪ. اﯾﻦ ﭘﻨﺞ ﻣﻬﺎﺟﺮ از ﮐﺸﻮرهاﯼ ﻣﮑﺰﯾﮏ، ﺑﻨﮕﻼدش، اﮐﻮادور، روﺳﻴﻪ و ﭼﻴﻦ می‌باﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﻣﺮار ﻣﻌﺎش در ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ و ﻧﺎاﻣﻦﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪهاﯼ ﻧﻴﻮﯾﻮرﮎ ﺑﺎ ﮔﺮداﻧﻨﺪن ﮔﺎرﯼ ﻣﺤﺘﻮﯼ ﺳﺒﺰﯾﺠﺎت و ﻣﻴﻮﻩ ﺑﺎﯾﺪ روز را ﺑﻪ ﺷﺐ و ﺷﺐ را ﺑﺮوز ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ. ﮐﺎرﮔﺮدان اﯾﻦ ﻣﺴﺘﻨﺪ زﯾﺒﺎ “ﻣﺎرﯼ ﻣﺎزﯾﻮ” ﮔﺎرﯼ ﻣﺤﺘﻮﯼ ﻣﻴﻮﻩهاﯼ ﺗﺎزﻩ را Green Cartمی‌ناﻣﺪ ﮐﻪ ﯾﺎدﺁور و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪاﯾﺴﺖ ﺑﺎ “ﮔﺮﯾﻦ ﮐﺎرت” اﺟﺎزﻩ اﻗﺎﻣﺖ داﺋﻢ در ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ.
”ﻣﺎرﯼ ﻣﺎزﯾﻮ” اﯾﻦ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺳﺎز ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﺋﯽاﻻﺻﻞ در ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺟﺸﻨﻮارﻩها ﻣﻮرد ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﻗﺒﻠﯽ او ﻣﺜﻞ “دﻩ، ﻧﻪ-هشت” و “داﺳﺘﺎن‌هاﯼ ﻟﻴﻤﻮﻧﺎد” و “ﭘﺎﯼ ﺳﻴﺐ” ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻨﻘﺪﯾﻦ و دوﺳﺘﺪاران فیلم‌هاﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
http://www.youtube.com/watch?v=PzyBvDa4LjU
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ هﺘﻞ اﻏﻮاﮔﺮ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻬﺎر – The Best Exotic Marigold Hotel
ﮐﻤﺪﯼ “ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ هتل اﻏﻮاﮔﺮ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻬﺎر” داﺳﺘﺎن ﭼﻨﺪ زوج ﻣﺴﻦ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﯽ ارزانﻗﻴﻤﺖ و اﻏﻮاﮔﺮ و ﺳﮑﺴﯽ ﺑﻪ هندوﺳﺘﺎن ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ. ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﯽ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﻓﺮاوان روﺑﺮوﺳﺖ وﻟﯽ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ و ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻣﺤﻴﻂ و ﻓﺮهنگ ﻣﺮدم و دﯾﺪﮔﺎه‌هاﯼ ﺁﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ و رواﺑﻂ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﯽ ﺟﺬاب و ﭘﺮ ﺣﺎدﺛﻪ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ می‌شود. در اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ زﯾﺒﺎ و ﺳﺮﮔﺮم ﮐﻨﻨﺪﻩ هنرﭘﻴﺸﮕﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ “ﺟﻮدﯼ دﻧﭻ”، ” ﺑﻴﻞ ﻧﺎﯼ”، و “ﻣﮕﯽ اﺳﻤﻴﺖ” و هنرﭘﻴﺸﻪ ﮐﺎﻧﺎداﺋﯽ “ﺗﺎم وﯾﻠﮑﻨﺴﻦ” ﺑﺎزﯼ دارﻧﺪ و ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﺁﻧﺮا “ﺟﺎن ﻣﺪن” ﺑﻌﻬﺪﻩ دارد.
http://www.youtube.com/watch?v=BHc_ZTEH0VU
وودﯼ ﺁﻟﻦ در «ﻣﺤﻮ ﺷﺪن ﺟﻴﮕﻮﻟﻮ» ﺑﺎزﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ
ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﺰارش ﭘﺎﯾﮕﺎﻩ اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ وراﯾﺘﯽ، وودﯼ ﺁﻟﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺪرت در ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ ﺑﺎزﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﺁن‌ها را ﺧﻮد او ﺑﺮﻋﻬﺪﻩ ﻧﺪارد، ﺑﺮاﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎر ۱۲ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ و در ﺳﺎل ۲۰۰۰ ﻣﻴﻼدﯼ در ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ «ﺟﻤﻊ ﺁورﯼ ﺗﮑﻪها» ( (Picking Uo the Piecesﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﺁﻟﻔﻮﻧﺴﻮ ﺁرو اﯾﻔﺎﯼ ﻧﻘﺶ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد.
ﻋﻼوﻩ ﺑﺮ وودﯼ ﺁﻟﻦ، ﺑﺎزﯾﮕﺮان دﯾﮕﺮﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻮﻓﻴﺎ ورﮔﺎرا و ﺷﺎرون اﺳﺘﻮن ﻧﻴﺰ در ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ
«ﻣﺤﻮ ﺷﺪن ﺟﻴﮕﻮﻟﻮ» اﯾﻔﺎﯼ ﻧﻘﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﺟﺎن ﺗﻮرﺗﻮرو ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ «ﻣﺤﻮ ﺷﺪن ﺟﻴﮕﻮﻟﻮ» را ﺑﺮﻋﻬﺪﻩ دارد و ﺟﻔﺮﯼ ﮐﻮزاﻣﺎ هینت و ﺷﺮﮐﺖ ﻓﻴﻠﻤﺴﺎزﯼی ﻓﺮاﻧﺴﻮﯼ «ام ﮐﺎ ﺗﻮ» (MK2)ﻧﻴﺰ ﺗﻬﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ هستند.
همچنین مسئوﻻن «ﻣﺤﻮ ﺷﺪن ﺟﻴﮕﻮﻟﻮ» اﻇﻬﺎر ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﻓﻴﻠﻤﺒﺮدارﯼ اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ را در ﺁورﯾﻞ ﺳﺎل ﺟﺎرﯼ ﻣﻴﻼدﯼ و در ﺷﻬﺮ ﮔﻮﺗﺎم ﮐﺸﻮر اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺁﻏﺎز ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
وودﯼ ﺁﻟﻦ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯼ ﭘﻴﺶ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺮاﯼ ﻧﮕﺎرش ﻓﻴﻠﻤﻨﺎﻣﻪ «ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ در ﭘﺎرﯾﺲ» (Midnight in Paris) ﺟﺎﯾﺰﻩ اﺳﮑﺎر ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﻴﻠﻤﻨﺎﻣﻪ ﻏﻴﺮاﻗﺘﺒﺎﺳﯽ اﯾﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص دهد، در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻣﺸﻐﻮل ﺳﺎﺧﺖ ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ «ﮐﺎرهاﯼ ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﻧﺮون» ( (Nero Fiddledدر ﮐﺸﻮر اﯾﺘﺎﻟﻴﺎ اﺳﺖ.
همچنین ﺁﻟﻦ ﭘﻴﺶ از اﯾﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﯼ ﺳﺎﺧﺖ ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ «هاﻧﺎ و ﺧﻮاهﺮهاﯾﺶ» (Hannah and her (sisters و «ﺁﻧﯽ هال» ( (Annir Hallﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ درﯾﺎﻓﺖ ۲ ﺟﺎﯾﺰﻩ اﺳﮑﺎر ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﻴﻠﻤﻨﺎﻣﻪ و ﯾﮏ ﺟﺎﯾﺰﻩ اﺳﮑﺎر ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎرﮔﺮدان ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
دوازﻩ ﺳﺎل از ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻣﺤﻤﺪعلی ﻓﺮدﻳﻦ ﮔﺬﺷﺖ
۱۹ ﻓﺮوردﻳﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ، دوازدهمین ﺳﺎﻟﺮوز درﮔﺬﺷﺖ ﻣﺤﻤﺪعلی ﻓﺮدﻳﻦ ﺑﺎزﻳﮕﺮ ﻣﻌﺮوف و ﻣﺤﺒﻮب
ﺳﻴﻨﻤﺎی اﻳﺮان در دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ ﺑﻮد.
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ ﻓﺮدﯾﻦ ﻓﺮزﻧﺪ ﻋﻠﯽ ﮔﻞ ﻓﺮدﯾﻦ در ﺷﺎﻧﺰدهم ﻓﺮوردﯾﻦ ۱۳۰۹ﺷﻤﺴﯽ در ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﺘﻮﺳﻂ و اهل هنر درﺣﻮاﻟﯽ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺷﻬﺒﺎز ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ و در ﺷﺐ هیجدهم ﻓﺮوردﯾﻦ ۱۳۰۹ﺧﻮرﺷﻴﺪﯼ ﭘﺲ از هفتاد ﺳﺎل زﻧﺪﮔﯽ در ﺗﻬﺮان ﻓﻮت ﮐﺮد. ﻓﺮدﯾﻦ داراﯼ دو ﺑﺮدار ﺑﻪ ﻧﺎم‌هاﯼ (ﻋﺒﺎس ﻓﺮدﯾﻦ) ﺗﻨﯽ و (اﯾﺮج ﻓﺮدﯾﻦ ) ﻧﺎﺗﻨﯽ و ( ﯾﮏ ﺧﻮاهر ﻧﺎﺗﻨﯽ) اﺳﺖ. ﻓﺮدﯾﻦ اهل روﺳﺘﺎﯼ ﺧﺮاوات اﺳﺖ. ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ ﻓﺮدﯾﻦ داراﯼ ﭼﻬﺎر ﻓﺮزﻧﺪ دوﭘﺴﺮ و دو دﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم‌هاﯼ (ﺳﻌﻴﺪ )۴۴ﺳﺎﻟﻪ ( ﺳﻴﺎوش )۲۴ﺳﺎﻟﻪ ( ﻋﺎﻃﻔﻪ )۴۰ﺳﺎﻟﻪ (ﺁﻣﻨﻪ) ۲۷ﺳﺎﻟﻪ اﺳﺖ و از ﺁﻧﻬﺎ ۴ ﻧﻮﻩی دﺧﺘﺮﯼ وﻧﻴﺰ 2 ﻧﻮﻩﯼ ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ. در اداﻣﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﺮدﯾﻦ ﯾﮏ ورزﺷﮑﺎر ﺑﻮد او ﻧﺎﺋﺐ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﮐﺸﺘﯽ ﺟﻬﺎن در ﺳﺎل ۱۳۳۳ ﺑﻮد. او اﺑﺘﺪا از ﻓﻮﺗﺒﺎل ﺷﺮوع ﮐﺮد ﻧﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺣﺮﻓﻪاﯼ و ﭘﺲ از ﻓﻮﺗﺒﺎل ﺑﻪ ﺷﻨﺎ، ژﯾﻤﻨﺎﺳﺘﻴﮏ وهاﻟﺘﺮ روﯼ ﺁورد و در ﭘﯽ ﯾﮏ اﺗﻔﺎق ﺑﻪ ﮐﺸﺘﯽ روﯼ ﺁورد. او ﺑﺎ اﺧﺬ ﻣﺪرﮎ دﯾﭙﻠﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزﯼ رﻓﺖ ودرﺟﻪدار ﻧﻴﺮوﯼ هواﯾﯽ ﺷﺪ و در ﺳﻦ ۱۸ﺳﺎﻟﮕﯽ ازدواج ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻋﻤﺮ اداﻣﻪ داﺷﺖ. ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ واﻟﮕﻮﯼ هنرﯼ او ﻧﺎﺻﺮ ﻣﻠﮏﻣﻄﻴﻌﯽ ﺑﻮد. او ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺎﺻﺮ ﻣﻠﮏ ﻣﻄﻴﻌﯽ و ﺑﺎ ﺑﺎزﯼ درﻓﻴﻠﻢ ﭼﺸﻤﻪ ﺁب ﺣﻴﺎت وارد ﺳﻴﻨﻤﺎ اﯾﺮان ﺷﺪ.
ﻓﺮدﯾﻦ ﺑﺎ ﺑﺎزﯼ درﻓﻴﻠﻢهاﯼ (ﻓﺮدا روﺷﻦ اﺳﺖ و ﻓﺮﯾﺎد ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ) ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﺳﺎﻣﻮﺋﻞ ﺧﺎﮐﭽﻴﺎن ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻋﻨﻮان ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ و ﭘﺮﻓﺮوش‌ترﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﺳﺎل را ازان ﺧﻮد ﮐﻨﺪ. ﻓﺮدﯾﻦ درﺳﺎل۱۳۴۱اوﻟﻴﻦ ﻓﻴﻠﻤﺶ را ﺗﻬﻴﻪ وﺧﻮد ﺁن را ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. از ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﻣﻄﺮح او ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻢ ﺳﺎﺣﻞ اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮاﻧﯽ ﺳﻴﺎﻣﮏ ﯾﺎﺳﻤﯽ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد. ﻓﺮدﯾﻦ در ﺳﺎل۱۳۴۳ ﺑﺎ ﺑﺎزﯼ درﻓﻴﻠﻢ ﺁﻗﺎﯼ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺗﻴﭗ ﺟﺪﯾﺪﯼ را وارد ﺳﻴﻨﻤﺎ اﯾﺮان ﮐﺮد. ﻓﺮدﯾﻦ در ﺳﺎل ۱۳۴۳ ﺑﺎ ﺑﺎزﯼ در ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﭼﻮن:ﮔﻨﺞ ﻗﺎرون و اﻧﺴﺎن‌ها و ﻣﺴﻴﺮ رودﺧﺎﻧﻪ ﻟﻘﺐ ﻣﺮد اول ﺳﻴﻨﻤﺎﯼ اﯾﺮان را ﺑﺪﺳﺖ ﺁورد. او در ﻓﻴﻠﻢ ﭼﺮخ وﻓﻠﮏ ﮐﻪ ﺑﺎزﺳﺎزﯼ ﺷﺪﻩﯼ ﯾﮏ ﻓﻴﻠﻢ هندﯼ (هندﯼ ﺁوارﻩ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ وﺑﺎزﯾﮕﺮﯼ راج ﮐﺎﭘﻮر ﺑﻮد) ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﺻﺎﺑﺮ رهبر ﺑﺎزﯼ ﮐﺮد. در ﺳﺎل ۱۳۴۷ﻓﺮدﯾﻦ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﯾﮏ داﺳﺘﺎن هندﯼ ﻓﻴﻠﻢ ﻣﻌﺮوف و ﻣﺸﻬﻮر ﺳﻠﻄﺎن ﻗﻠﺒﻬﺎ را ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ وﺑﺎزﯼ ﮐﺮد. از ﺁن زﻣﺎن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻓﺮدﯾﻦ ﻟﻘﺐ ﺳﻠﻄﺎن ﻗﻠﺒﻬﺎ را دادﻧﺪ اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ در ﺟﺸﻨﻮارﻩ ﺳﭙﺎس ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ وﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﻣﺮد را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داد. در همان ﺳﺎل ﻓﺮدﯾﻦ ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﯼ در ﯾﮏ ﻓﻴﻠﻢ وﺳﺘﺮن ﺑﻪ ﻧﺎم “و ﺣﺎﻻ روﺣﺖ را ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﭙﺎر” ﮐﻪ در اﯾﺮان ﺑﺎ ﻧﺎم “ﻣﺮداﻧﻪ ﺑﮑﺶ” ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ درﺁﻣﺪ ﺑﻪ اﯾﺘﺎﻟﻴﺎ رﻓﺖ. ﻧﮑﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮدﯾﻦ در اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ در ﮐﻨﺎر ﺳﺘﺎرﮔﺎﻧﯽ ﻣﺸﻬﻮرﯼ ﭼﻮن: ﻓﺎﺑﻴﻮﺗﺴﺘﯽ واﺗﻮرﻩ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎزﯼ ﮐﺮد و در ﺗﻴﺘﺮاژ ﻧﺎم او ﺑﺎﻻ ﺗﺮ از اﯾﻦ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﻗﺮاردارد. ﻓﺮدﯾﻦ ﭘﺲ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ از اﯾﺘﺎﻟﻴﺎ اﺳﺘﻮدﯾﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻓﺮودﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ را ﺗﺎﺳﻴﺲ ﮐﺮد. ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮدﯾﻦ ﺻﺎﺣﺐ اﺳﺘﻮدﯾﻮ داﻟﻴﺎ ﻓﻴﻠﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻮد. وﻟﯽ همیشه ﻓﻴﻠﻢهایش را در ﻓﺮدﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﯽﮐﺮد.
ﻓﺮدﯾﻦ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﻣﺪال ﻧﻘﺮﻩ وزن ﺷﺸﻢ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﮐﺸﺘﯽ دﻧﻴﺎ در ﺗﻮﮐﻴﻮ ﺳﺎل ۱۹۵۴
ﻓﺮدﯾﻦ ﻗﺒﻞ از ﻓﻴﻠﻢ “ﻣﺮداﻧﻪ ﺑﮑﺶ” در ﻓﻴﻠﻤﻬﺎیی ﭼﻮن “ﻣﺮدﯼ از ﺗﻬﺮان” و “ﻃﻮﻓﺎن ﺑﺮ ﻓﺮاز ﭘﺘﺮا” ﮐﻪ هر دو در ﻟﺒﻨﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﻧﻘﺶ ﺁﻓﺮﯾﻨﯽ ﮐﺮد ﻓﺮدﯾﻦ از ﺳﺎل ۸۴ ﺑﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﯽ ﻧﻴﺰ ﭘﺮداﺧﺖ. در ﺳﺎل ۱۳۴۹ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ و ﺑﺎزﯼ در ﺳﻪ ﻓﻴﻠﻢ ﭘﺮ ﻓﺮوش ﺳﺎل ﺑﻪ ﻧﺎم‌هاﯼ: ﻗﺼﺮ زرﯾﻦ -ﺳﮑﻪ ﺷﺎﻧﺲ -ﯾﺎﻗﻮت ﺳﻪ ﭼﺸﻢ – و ﮐﻮﭼﻪ ﻣﺮدها اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد. درﺳﺎل۱۳۵۰ ﻓﺮدﯾﻦ در ﻓﻴﻠﻢ “هماﯼ ﺳﻌﺎدت” ﻣﺤﺼﻮل ﻣﺸﺘﺮﮎ اﯾﺮان وهند ﺑﺎزﯼ ﮐﺮد ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺎ ﺑﺎزﯼ در ﮐﻨﺎر ﺳﺘﺎرﮔﺎن هند ﺑﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﺧﻮد اﻓﺰود. اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ در هندوﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﻧﺎم “ﺻﺒﺢ وﺷﺎم” ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ درآﻣﺪ. ﻓﺮدﯾﻦ در ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﭼﻮن “ﻣﻴﻌﺎد ﮔﺎﻩ ﺧﺸﻢ” و “راز درﺧﺖ ﺳﻨﺠ”ﺪ از ﺟﻼل ﻣﻘﺪم و “ﺑﺎﺑﺎ ﺷﻤﻞ” از ﺣﺎﺗﻤﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﻘﺶ ﺁﻓﺮﯾﻨﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ﻓﻴﻠﻢ “ﺑﺎﺑﺎ ﺷﻤﻞ” ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺟﺎﯾﺰﻩ دوﻣﻴﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﺳﺎل از ﺟﺸﻨﻮارﻩ ﺳﭙﺎس ﺷﺪ. ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻓﺮدﯾﻦ ﻓﻘﻂ در ﻓﻴﻠﻢهاﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺗﻬﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ وﮐﺎرﮔﺮدان آن ﺑﻮد ﺑﺎزﯼ ﻣﯽﮐﺮد. ازاﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢها ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﭼﻮن “ﺟﻬﻨﻢ+ﻣﻦ” و “ﺟﺒﺎر ﺳﺮ ﺟﻮﺧﻪ ﻓﺮارﯼ” ﮐﻪ در ﻧﻮروز ۱۳۵۲ ﺑﻪ ﻓﺮوش ﺳﺮﺳﺎم ﺁورﯼ رﺳﻴﺪ.
ﻓﺮدﯾﻦ درﺳﺎل ۱۳۵۳ دوﺑﺎرﻩ ﭘﺮﮐﺎر ﺷﺪ و در ﻓﻴﻠﻢهاﯾﯽ ﭼﻮن “ﺟﻮاﻧﻤﺮد و ﻧﺎﺟﻮرها” ﺑﺎزﯼ ﮐﺮد او در ﺳﺎل ۱۳۵۵
در ﻓﻴﻠﻢ “ﻏﺰل” ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ اﯾﻔﺎ ﻧﻘﺶ ﻧﻤﻮد. ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ او قبل از اﻧﻘﻼب “ﺑﺮﻓﺮازﺁﺳﻤﺎﻧﻬ”ﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻮد او ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ وﺗﻬﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﯽ آﻧﺮا ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ داﺷﺖ. ﻓﺮدﯾﻦ ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب در ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ اﯾﺮج ﻗﺎدرﯼ ﺑﻪ ﻧﺎم “ﺑﺮزﺧﯽها” اﯾﻔﺎ ﻧﻘﺶ ﻧﻤﻮد ودر همان ﻓﻴﻠﻢ وداع ﺗﻠﺦ ﻓﺮدﯾﻦ از ﺳﻴﻨﻤﺎ اﯾﺮان ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد. ﻓﺮدﯾﻦ ﺑﻌﺪاز اﻧﻘﻼب ﺑﻪ ﮐﺎر ﻓﺮش ﻓﺮوﺷﯽ وﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻗﻨﺎدﯼ روﯼ ﺁورد.
ﻓﺮدﯾﻦ دوﺳﺖ ﺻﻤﻴﻤﯽ ﺟﻬﺎن ﭘﻬﻠﻮان ﺗﺨﺘﯽ ﺑﻮد و ﭘﺪرﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺮاﯼ ﭼﻬﺎر ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد وﺣﺎﻣﯽ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎن ﺑﻮد. اﻣﺎ ﻣﺎ ﺧﺒﺮ ﻓﻮت ﻓﺮدﯾﻦ را از ﯾﮏ رادﯾﻮ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺷﻨﻴﺪﯾﻢ .
ﻧﻮﺷﺘﻪای از ﺣﺎﻣﺪ ﺑﻬﺪاد ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ دوازدهمین ﺳﺎﻟﻤﺮگ ﻣﺤﻤﺪعلی ﻓﺮدﻳﻦ
ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻗﻠﺐهﺎ:
ﻓﺮدﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﻮد. ﻣﺤﺒﻮب ﺑﻮد .
ﮔﻨﺞ ﻗﺎرون داﺷﺖ. ﭼﻬﺎرﺷﺎﻧﻪ ﺑﻮد.
ﻓﺮدﻳﻦ ﺑﺎزوﺑﻨﺪ داﺷﺖ. کشتی میﮔﺮﻓﺖ.
ﻓﺮدﻳﻦ دﺳﺖﮔﻴﺮ ﺑﻮد. رﻓﻴﻖ ﺑﻮد؛ درﺳﺖ ﻣﺜﻞ تختی. ﻓﺮدﻳﻦ ﭘﻬﻠﻮان ﺑﻮد.
ﻓﺮدﻳﻦ ﻣﻐﺮور ﺑﻮد، اﻣﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ داﺷﺖ .
ﻓﺮدﻳﻦ دﻟﺒﺮیﺳﺖ که ﻣﭙﺮس.
ﻣﺮدم ﺧﻨﺪﻩاش را میﺧﺮﻳﺪﻧﺪ… هه! طفلی ﻣﺮدم.
ﻓﺮدﻳﻦ می‌رﻗﺼﻴﺪ. ﺁواز میﺧﻮاﻧﺪ .
ﺑﺮاﻳﺶ کف می‌زدﻧﺪ. خیلی ﺑﺎﻧﻤﻚ ﺑﻮد.
ﺣﻴﻒ ﻻﻟﻪزار
علی بیﻏﻢ ﺳﻼم
ﺣﻴﻒ ﻻﻟﻪزار
اﻣﻴﺮارﺳﻼن ﺳﻼم
ﻓﺮدﻳﻦ ﻣﺎﻩ ﺑﻮد. اﻧﺴﺎن ﺑﻮد.
ﻓﺮدﻳﻦ که ﺑﻮد، ﺳﻴﻨﻤﺎ ﺷﻠﻮغ ﺑﻮد.
ﻓﺮدﻳﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎن ﺑﻮد. دزد ﻧﺒﻮد. ﻧﺠﻴﺐ ﺑﻮد .
همه اداﻳﺶ را میﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺧﺐ، ﻓﺮدﻳﻦ کسی ﺑﻮد.
ﻣﺤﻤﺪعلی ﺑﻮد. کم ﻧﺒﻮد. ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ادب
ﻓﺮدﻳﻦ زورﺧﺎﻧﻪ می‌رﻓﺖ. ﻣﻴﻞ میﮔﺮﻓﺖ. کبادﻩ می‌زد.
ﻓﺮدﻳﻦ ﻏﺰل میﺧﻮاﻧﺪ. میﭼﺮﺧﻴﺪ. اوج ﮔﺮﻓﺖ و ﭘﺮ کشید و رﻓﺖ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺁﺳﻤﺎن‌ها.
بیﺑﺎل و ﭘﺮ، بیﺳﺎز و ﺑﺮگ؛ اای بی‌وﻓﺎ روزﮔﺎر ﻻﻣﺮاد …
ﻣﺎدر و ﻣﺎدر ﺑﺰرگ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻓﻴﻠﻤﻬﺎ و ﺳﺮﯾﺎﻟﻬﺎﯼ اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ اﺑﺪﯼ
رﻓﺘﻨﺪ
ﭘﺮوﯾﻦ دﺧﺖ ﯾﺰداﻧﻴﺎن ﻣﺎدر ﮐﻴﻮﻣﺮث ﭘﻮراﺣﻤﺪ و ﻣﺎدر ﺑﺰرگ ﻗﺼﻪهاﯼ ﻣﺠﻴﺪ در ٩٨ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﺮ اﺛﺮﺑﻴﻤﺎرﯼ و ﮐﻬﻮﻟﺖ ﺳﻦ در ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎد اﺻﻔﻬﺎن درﮔﺬﺷﺖ.
ﭘﺮوﯾﻦ دﺧﺖ ﯾﺰداﻧﻴﺎن، در ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎد ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ و داراﯼ ﻣﺪرﮎ ﺗﺤﺼﻴﻠﯽ ﺷﺸﻢ اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺑﻮد.
ﺑﻪ ﮔﺰارش ﻓﺮدا ﻧﻴﻮز، وﯼ داراﯼ ٢١ ﻓﺮزﻧﺪ ، ۵٢ ﻧﻮﻩ و ۵ ﻧﺘﻴﺠﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻣﻴﺎن اﯾﻦ ﺗﻌﺪاد ﻓﺮزﻧﺪ، ﮐﻴﻮﻣﺮث و ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﭘﻮراﺣﻤﺪ ﮐﺎرﮔﺮدان و ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﺳﻴﻨﻤﺎ و ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ هستند.
ﺣﻀﻮر ﯾﺰداﻧﻴﺎن ﻣﻘﺎﺑﻞ دورﺑﻴﻦ از ﺳﺎل ١٣٧٠ ﺑﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﭘﺮ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ «ﻗﺼﻪ هﺎﯼ ﻣﺠﻴﺪ» ﺁﻏﺎز ﺷﺪ و اﯾﻔﺎﯼ ﻧﻘﺸﺶ در ﺳﻴﻨﻤﺎ از ﺳﺎل ١٣٧١ در «ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ» و«ﺷﺮم» ﮐﻪ هر ﺳﻪ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﭘﺴﺮش ﺑﻮد اداﻣﻪ ﯾﺎﻓﺖ.
وﯼ در ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪت ﺧﻮد در ﺳﻴﻨﻤﺎ ، ﺣﻀﻮر در ﻓﻴﻠﻤﻬﺎﯼ «ﻧﺎن و ﺷﻌﺮ» (١٣٧٢)، «ﺧﻮاهرانﻏﺮﯾﺐ» (١٣٧۴) و «ﺷﺐ ﯾﻠﺪا»(١٣٧٩) را ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﻓﺮزﻧﺪش ﮐﻴﻮﻣﺮث ﭘﻮراﺣﻤﺪ و اﯾﻔﺎﯼ ﻧﻘﺶ در ﻓﻴﻠﻢ ﻣﻬﺮﯾﻪ ﺑﯽﺑﯽ (١٣٧٣) ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺻﻐﺮ هاﺷﻤﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮد.
اﯾﻠﻮش ﺧﻮﺷﺎﺑﻪ هﻨﺮﻣﻨﺪ ﭘﻴﺸﮑﺴﻮت ﺳﻴﻨﻤﺎ ﮐﻪ از ﭼﻨﺪﯼ ﭘﻴﺶ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن دﯼ ﺑﺴﺘﺮﯼ ﺑﻮد در ﺳﻦ ۸۰ ﺳﺎﻟﮕﯽ درﮔﺬﺷﺖ. وﯼ ﺑﻴﺶ از ﺳﯽ ﻓﻴﻠﻢ در ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮد داﺷﺖ
ﺷﺎدروان اﯾﻠﻮش
ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺳﻴﻨﻤﺎﭘﺮس، اﯾﻦ ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺳﻴﻨﻤﺎﯼ اﯾﺮان ﺳﺎلها از ﺑﻴﻤﺎرﯼ رﯾﻮﯼ و ﮐﻠﻴﻮﯼ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮد و در ﻣﺎﻩهاﯼ اﺧﻴﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎرهﺎ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺴﺘﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘﺲ از ﺗﺤﻤﻞ ﯾﮏ دورﻩ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻴﻤﺎرﯼ در ﺳﻦ ۸۰ ﺳﺎﻟﮕﯽ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن دﯼ ﺗﻬﺮان درﮔﺬﺷﺖ.
اﯾﻠﻮش ﺧﻮﺷﺎﺑﻪ در ﺳﺎل ۱۳۱۱ در ﺷﻬﺮ اروﻣﻴﻪ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ. وﯼ ﻗﻬﺮﻣﺎن زﯾﺒﺎﯾﯽ اﻧﺪام ﮐﺸﻮر و ﭘﺮﺗﺎب دﯾﺴﮏ در ﺳﺎل ۱۳۲۷ ﺑﻮد. ﺑﺎزﯼ در ﺳﻴﻨﻤﺎ را از ﺳﺎل ۱۳۳۳ ﺑﺎ ﻓﻴﻠﻢ «اﻣﻴﺮ ارﺳﻼن ﻧﺎﻣﺪار» ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ «ﺷﺎﭘﻮر ﯾﺎﺳﻤﯽ» و همچنین ﮐﺎر در ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ را ﺑﺎ ﻧﺎم «رد ﻓﻼش اﯾﻠﻮش» و در ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﻟﺒﻨﺎﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد. او ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﻪ ﮐﺸﻮر اﯾﺘﺎﻟﻴﺎ در دهﻪ ﺳﺎل ۱۹۶۰ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎزﯼ ﺑﺎ ﻧﺎم ﻣﺴﺘﻌﺎر «رﯾﭽﺎرد ﻟﻮﯾﺪ» در ﻓﻴﻠﻢهاﯼ هرﮐﻮﻟﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺎر او ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ و همچنین ﺑﺎزﮔﺸﺖ او ﺑﻪ اﯾﺮان در ﺳﺎل ۱۳۷۰ ﺑﻮد.
اﯾﻠﻮش ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب ﻧﻴﺰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﻓﻴﻠﻢهاﯾﯽ ﻧﻈﻴﺮ اﻓﻌﯽ،ﯾﺎران،ﮔﺎرد وﯾﮋﻩ و ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺑﻪ اﯾﻔﺎﯼ ﻧﻘﺶ ﺑﭙردازد.
همچنین در ﻣﺎﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻃﺎهﺮی هنرﻣﻨﺪ ﭘﻴﺸﻜﺴﻮت ﺳﻴﻨﻤﺎ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن در ﻣﻨﺰل
ﺧﻮد در ﺷﻬﺮﮎ ﺑﻮﻋﻠﯽ دﭼﺎر ﻋﺎرﺿﻪ ﺳﮑﺘﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﺷﺪ و درﮔﺬﺷﺖ.
ﺑﻪ ﮔﺰارش اﻳﺴﻨﺎ، اﻳﻦ ﺑﺎزﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻧﺎم کاﻣﻞ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺻﻔﺮﻃﺎهری اﺻﻔﻬﺎنی در ﺳﺎل ۱۳۱۸ در ﺗﻬﺮان ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ و ﭘﺲ از اﺧﺬ دﻳﭙﻠﻢ از ﺳﺎل ۱۳۳۶ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هنري‌اش را ﺑﺎ ﺣﻀﻮر در ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺁﻏﺎز کرد و از ﺳﺎل ۱۳۳۶ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻓﻴﻠﻢ «ﺗﺤﻔﻪها» وارد ﺳﻴﻨﻤﺎ ﺷﺪ.
از ﻓﻴﻠﻢها و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪهای ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ اﻳﻦ ﺑﺎزﻳﮕﺮ میﺗﻮان ﺑﻪ ﮔﻞ ﭘﺎﻣﭽﺎل، ﺳﺎﻳﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ، ﺧﺎﻟﻪ ﺳﺎرا،
ﻃﻮبی، روز ﺑﺎﺷﻜﻮﻩ، ﭘﻬﻠﻮاﻧﺎن نمیﻣﻴﺮﻧﺪ، زﻳﺮ ﺑﺎم‌های ﺷﻬﺮ، دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن ﺧﻀﺮا، هاﻣﻮن، ﺳﻔﺮ
ﺟﺎدویی، اﻧﻔﺠﺎر در اﺗﺎق ﻋﻤﻞ، ﺷﻬﺮ در دﺳﺖ ﺑﭽﻪها، ﻧﺮﮔﺲ، دﻳﺪار در اﺳﺘﺎﻧﺒﻮل، راﺑﻄﻪ ﭘﻨﻬﺎنی،
ﻃﻌﻤﻪ، ﻣﺴﺘﺎﺟﺮ، ﺁﺑﺎدانی‌ها، ﺟﺎی اﻣﻦ، ﻣﻬﺮﻳﻪ بی‌بی، راﻩ اﻓﺘﺨﺎر، بیﻗﺮار، ﻣﺮد ﺁﻓﺘﺎبی، زن اﻣﺮوز،
ﺗﺎرهای ﻧﺎﻣﺮئی، ﻃﻮﻃﻴﺎ، ﺷﻮخی، دﺧﺘﺮی ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻨﺪر، ﻣﻴﻬﻤﺎن ﻣﺎﻣﺎن، ﭘﺸﺖ ﭘﺮدﻩ ﻣﻪ و ﮔﺮگ و ﻣﻴﺶ
اﺷﺎرﻩ کرد.
ﺣﻀﻮر در ﺳﺮﻳﺎل «دارا و ﻧﺪار» از ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖهای ﺑﺎزﻳﮕﺮی ﻃﺎهری ﺑﻮد و در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﻳﺎل
ﺗﻌﻄﻴﻼت ﻧﻮروزی از اﻳﻦ ﺑﺎزﻳﮕﺮ از ﺷﺒﻜﻪهاﯼ ﺗﻠﻮزﯾﻮﻧﯽ ﭘﺨﺶ میﺷﻮد.
ﭼﻬﺮﻩ ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ ﮐﺸﺎورز در ﺗﺨﺖ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن
در ﺧﺒﺮها ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ ﮐﺸﺎورز ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﮐﻬﻨﻪ ﮐﺎر و ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﺎﺗﺮ و ﺳﻴﻨﻤﺎﯼ اﯾﺮان ﺑﺮ اﺛﺮ
کساﻟﺖ و اﯾﺮج ﻗﺎدرﯼ ﺑﺎزﯾﮕﺮ و ﮐﺎرﮔﺮدان ﻣﻌﺮوف ﺳﻴﻨﻤﺎ هم ﺑﻌﻠﺖ ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﻣﺰﻣﻦ ﺳﺮﻃﺎﻧﯽ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺴﺘﺮﯼ ﺷﺪﻩاﻧﺪ. اﻣﻴﺪوارﯾﻢ ﮐﻪ حال اﯾﻦ هنرﻣﻨﺪان ﻗﺪﯾﻤﯽ بهبود یابد و هر چه زودتر ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻧﺴﺒﯽ ﺑﻪ ﮐﺎر هنرﯼ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ.
ﺷﮑﻮﻓﻪهاﯼ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ در ﺑﻬﺎر ﻋﺮﺑﯽ
ﺧﻴﺰش اﻧﻘﻼﺑﯽ ﮐﻪ از ﺣﺪود ﯾﮏ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻧﺎﮔﺎﻩ در ﭼﻨﺪ ﮐﺸﻮر ﻋﺮﺑﯽ ﺷﺮوع ﺷﺪ و هنوز ﻧﻴﺰ ﻓﺮو ﻧﻨﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ، در ﺟﺸﻨﻮارﻩهاﯼ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
در ﯾﮏ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ “ﺑﻬﺎر ﻋﺮﺑﯽ” در ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺟﺸﻨﻮارﻩ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ، از وﻧﻴﺰ و ﻻﯾﭙﺰﯾﮓ ﺗﺎ ﻣﺮاﮐﺶ و دوﺑﯽ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ.
در ﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢها ﭼﻨﺪ ﻧﮑﺘﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮرد: ﺗﺼﻮﯾﺮ اﻧﻘﻼب ﺑﻪ رﻏﻢ همساﻧﯽ در ﺷﻌﺎرها و اهداف و ﺗﮑﻴﻪ ﺑﺮ “ﻓﺮهنگ ﻣﺒﺎرزﻩ”، در هر ﻣﻠﺖ رﻧﮓ و ﺷﮑﻠﯽ ﻣﺘﻔﺎوت دارد.
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﻴﻠﻢها ﺑﻪ ﻓﻀﺎﯼ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﺷﮑﻞ ﻣﯽﺑﺨﺸﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﯾﻪ ﺁن ﺁﮔﺎهﯽ ﺟﻤﻌﯽ و “ﺑﻴﺪارﯼ ﻣﻠﯽ” اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﺮدم ﺑﺎ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﻗﺪرت ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺷﮑﻞ ﻧﻤﯽﮔﻴﺮد، ﺑﻠﮑﻪ اﺑﻌﺎد ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﯼ دارد.
“ ﺗﺮﺳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﭘﺲ از اﻣﺮوز” ﺳﺎﺧﺘﻪ “ﻣﺮاد ﺑﻦ ﺷﻴﺦ” ﺗﻮﻧﺴﯽ
ﺑﺮاﯼ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻓﻴﻠﻢ ﺗﻮﻧﺴﯽ “ﺗﺮﺳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﭘﺲ از اﻣﺮوز” ﺳﺎﺧﺘﻪ “ﻣﺮاد ﺑﻦ ﺷﻴﺦ”، روﯾﺪادهاﯼ اﻧﻘﻼب را از دﯾﺪ ﯾﮏ ﺣﻘﻮﻗﺪان زن و ﯾﮏ روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎر دﻧﺒﺎل ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻨﻴﺎدﯼ در وﺟﺪان “ﺷﻬﺮوﻧﺪ ﺗﻮﻧﺴﯽ” ﺗﮑﻴﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﮐﺎرﮔﺮدان ﻓﻴﻠﻢ، ﮐﻪ در دورﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺟﺸﻨﻮارﻩ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ ﮐﻦ (ﻣﻪ ١١٠٢) ﺷﺮﮐﺖ داﺷﺖ، ﺑﻪ ﻧﮑﺘﻪاﯼ ﺟﺎﻟﺐ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد. در ﺗﺼﻮﯾﺮ “ﺑﻬﺎر ﻋﺮب” ﻓﻴﻠﻤﺴﺎز ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺎﻇﺮ ﯾﺎ ﺷﺎهدﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ روﯾﺪاد اﻧﻘﻼب را ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ، او ﺧﻮد ﺷﻬﺮوﻧﺪﯼ “درﮔﻴﺮ” اﺳﺖ، ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﻣﻴﻠﻴﻮن‌ها همﻣﻴﻬﻦ ﺧﻮد در راﻩ دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﺮاﯼ او روﻧﺪ ﻓﻴﻠﻢﺳﺎزﯼ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ اﻧﺠﺎم “وﻇﻴﻔﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪﯼ” از راﻩ ﻣﺸﺎرﮐﺖ در ﺣﺮﮐﺖ ﺟﻤﻌﯽ اﻧﻘﻼب.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﮐﻪ ﺟﻨﺒﺶها هنوز ﺟﺮﯾﺎن دارﻧﺪ و ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪﻩاﻧﺪ، ﻓﻴﻠﻢها در ﻓﺮاﯾﻨﺪﯼ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﯽروﻧﺪ و ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺑﺎ ﻧﮕﺎهی ﭘﺮﺳﺎن ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻣﯽﻧﮕﺮﻧﺪ.
ﻓﻴﻠﻢ “ﻣﻦ در ﻣﻴﺪان هستم” ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻟﻔﺖ ﻋﺜﻤﺎن، ﻓﻴﻠﻤﺴﺎز ﻣﺼﺮﯼ، روﯾﺪادهﺎﯼ ٢۵ ژاﻧﻮﯾﻪ ﺗﺎ اول اوت ۲۰۱۱ را در “ﻣﻴﺪان ﺗﺤﺮﯾﺮ” ﻗﺎهﺮﻩ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽﮐﺸﺪ. ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺎ ﺷﻌﺎرﯼ “ﭘﺎﯾﺎن” ﻣﯽﮔﻴﺮد، ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺁن را ﭘﻴﺎم ﺧﺎﻧﻢ ﻓﻴﻠﻤﺴﺎز داﻧﺴﺖ: “هیچ ﭼﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﮑﺮدﻩ، ﭘﺲ در ﻣﻴﺪان ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ!”
http://www.youtube.com/watch?v=GqchWUj8G5w&feature=relmfu
ﻓﻴﻠﻢ “ﻧﺼﻒ اﻧﻘﻼب” از ﺗﻮﻟﺪ دوﺑﺎرﻩ ﯾﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻧﻮزاﯾﯽ ﻣﻠﺘﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ
ﻓﻴﻠﻢ “ﻧﺼﻒ اﻧﻘﻼب” ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻋﻤﺮ ﺷﺮﻗﺎوﯼ، ﻓﻴﻠﻤﺴﺎز ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﯽ ﻣﻘﻴﻢ داﻧﻤﺎرﮎ، وﻗﺎﯾﻊ ﯾﺎزدﻩ روز اول اﻧﻘﻼب ﻣﺼﺮ را ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻼش ﮐﻪ رﯾﺸﻪهاﯼ اﯾﻦ اﻧﻔﺠﺎر ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ را درﯾﺎﺑﺪ. ﻓﻴﻠﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﯾﺎ ﻣﻮﻧﺘﺎژﯼ از ده‌ها ﻓﻴﻠﻢ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﮔﺮوهی از ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺼﺮ و ﮐﺸﻮرهاﯼ همسایه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﺎ هر وﺳﻴﻠﻪ و اﻣﮑﺎﻧﯽ وﻗﺎﯾﻊ اﻧﻘﻼب را ﺛﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ، ﺑﺎ اﯾﻦ ﺁﮔﺎههی ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ روﯼ ﻣﯽدهد ﺑﺮاﯼ ﻣﺼﺮ و ﻣﻠﺖهاﯼ ﻋﺮب ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺳﺎز ﺧﻮاهد ﺑﻮد.
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﺎهاﯼ ﻓﻴﻠﻢ “ﻧﺼﻒ اﻧﻘﻼب” ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﻋﻤﺮ ﺷﺮﻗﺎوﯼ و ﮐﺮﯾﻢ ﺣﮑﻴﻢ، ﻣﺴﺘﻨﺪ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﺻﺤﻨﻪها ﺑﺮاﯼ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺎزﺳﺎزﯼ ﺷﺪﻩاﻧﺪ. اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺟﺸﻨﻮارﻩ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ دوﺑﯽ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ در ﺁﻣﺪ، اﯾﻨﮏ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ “ﺟﺸﻨﻮارﻩ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ ﺳﺎﻧﺪﻧﺲ” ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﮐﻪ اﯾﻦ روزها در ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺟﺮﯾﺎن دارد.
http://www.youtube.com/watch?v=phWQLSOmJ_Q
ﻓﻴﻠﻢ “ﺗﺤﺮﯾﺮ ١١٠٢” ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺘﻔﺎﻧﻮ ﺳﺎووﻧﺎ، ﻣﺴﺘﻨﺪﺳﺎز اﯾﺘﺎﻟﻴﺎﯾﯽ، ﺑﺎ ﯾﺎرﯼ ﮔﺮوهی از ﻋﮑﺎﺳﺎن و
ﻓﻴﻠﻤﺒﺮداران ﻣﺼﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﮔﺰارﺷﯽ زﻧﺪﻩ و ﻣﻠﻤﻮس از ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻣﻴﺪان ﭘﺮﺁوازﻩاﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ همگان ﺁن را زادﮔﺎﻩ اﻧﻘﻼب ﻣﯽداﻧﻨﺪ.
“ﻣﻴﺪان ﺗﺤﺮﯾﺮ” ﺑﺎ ﯾﺎرﯼ ﮔﺮوهی از ﻋﮑﺎﺳﺎن و ﻓﻴﻠﻤﺒﺮداران ﻣﺼﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ
ﻣﻴﺪان در ﻗﻠﺐ ﻗﺎهرﻩ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﺗﭙﺶ اﺳﺖ: روزها اﻧﺒﻮﻩ ﺟﻮاﻧﺎن ﭘﺮﺟﻮش و ﺧﺮوش ﻓﺮﯾﺎد ﺁزادﯼ ﺳﺮ ﻣﯽدهند، و ﺷﺐها در ﮐﻨﺎر ﻣﺸﻌﻞها و ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮها، در ﻣﻴﺎن ﭼﺎدرها و ﭘﺮﭼﻢها، ﺳﻴﮕﺎر ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ، ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻧﻘﺸﻪ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ.
ﻓﻴﻠﻢ زﻧﺪﮔﯽ دوﺑﺎرﻩ “ﻣﻴﺪان” را در ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻣﺼﺮ ﺷﺮح ﻣﯽدهد: از “روز ﺧﺸﻢ” ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ٢۵ ژاﻧﻮﯾﻪ ﮐﻪ اﻧﺒﻮﻩ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻇﻠﻢ و ﻓﺴﺎد “ﻧﻪ” ﮔﻔﺘﻨﺪ. از ﻋﺰم اﺳﺘﻮار ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻃﯽ ٨١ روز ﻃﻮﻣﺎر ﺣﮑﻮﻣﺖ ٣٠ ﺳﺎﻟﻪ ﺣﺴﻨﯽ ﻣﺒﺎرﮎ را درهم ﭘﻴﭽﻴﺪﻧﺪ.
اﻧﻘﻼب ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺎﻩ، ﺑﺎ ﺗﺮﻓﻨﺪهاﯼ “ﺷﻮراﯼ ﻧﻈﺎﻣﯽ” در ﺟﺎ زد، اﻣﺎ از ﭘﺎ ﻧﻴﻔﺘﺎد. از ﺁﻏﺎز ﻣﺎﻩ ﻧﻮاﻣﺒﺮ ٢٠١١ اﻧﻔﺠﺎرﯼ دﯾﮕﺮ در ﭘﻴﺶ ﺑﻮد. ﻓﻴﻠﻢ در اﯾﻨﺠﺎ ﻣﻴﺪان را رها ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺁن ﻓﺮﺻﺖ ﻣﯽ دهد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﯾﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ “ﺁﯾﻨﺪﻩ” ﺑﺮود.
ﻓﻴﻠﻢ “٨١ روز” دﻩ داﺳﺘﺎن از روﯾﺪادهاﯼ اﻧﻘﻼب ﻣﺼﺮ را رواﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻓﻴﻠﻢ ﺗﻮﺳﻂ دﻩ ﻓﻴﻠﻤﺴﺎز ﻣﺼﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ، ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﺎﺟﯽ، ﺷﻬﺮت دارﻧﺪ.
ﺑﻴﺸﺘﺮ رواﯾﺖها ﺑﺮاﯼ ﻧﻤﺎﯾﺶ روزهاﯼ ﺧﺸﻢ و اﻋﺘﺮاض ﻣﺮدم ﻣﺼﺮ از ﻓﻴﻠﻢهاﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ. ﻓﻴﻠﻢ اﻧﻘﻼب ﻣﺼﺮ را ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﺗﺠﻠﯽ ﺧﻮاﺳﺖ و ارادﻩ ﻧﺴﻠﯽ ﺗﺎزﻩ از ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺼﺮﯼ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهد.
http://www.youtube.com/watch?v=m2giMO-bPoE
ﻓﻴﻠﻢ “ﺗﺤﺮﯾﺮ ٢٠١١” رواﯾﺘﯽ دﺳﺖ اول از ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ اﻧﻘﻼب اﺳﺖ. ﺟﻮاﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ در “روز ﺧﺸﻢ” ﻣﺎﺷﻴﻦ اﻧﻘﻼب را ﺑﻪ راﻩ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ، ﺑﺎ هر ﻟﺤﻈﻪ ﺁن زﯾﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎ “ﻓﻴﺲ ﺑﻮﮎ” و “ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ” ﺁن را ﺑﻪ ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و اﻣﺮوز ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﮐﺎر ﭼﺸﻢ دوﺧﺘﻪاﻧﺪ.
ﻓﻴﻠﻢ درﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﺳﻪ ﻓﺼﻞ اﺳﺖ و اﺳﻢ ﻓﺮﻋﯽ ﺧﻮد را از ﯾﮏ وﺳﺘﺮن اﯾﺘﺎﻟﻴﺎﯾﯽ ﻣﻌﺮوف ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ:
”ﺧﻮب، ﺑﺪ، ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار”. هر ﻓﺼﻞ را ﯾﮏ ﺳﻴﻨﻤﺎﮔﺮ ﺁﻣﺎﺗﻮر ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ، و ﺑﻌﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ در ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻓﻴﻠﻢﺳﺎزﯼ را ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺣﺮﻓﻪاﯼ اداﻣﻪ دهند: ﺗﺎﻣﺮ ﻋﺰت، ﻋﻤﺮو ﺳﻼﻣﻪ، اﯾﺘﻦ اﻣﻴﻦ.
ﻓﻴﻠﻢ “ﺗﺤﺮﯾﺮ ٢٠١١” در ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ در “ﺟﺸﻨﻮارﻩ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﺳﻴﻨﻤﺎﯾﯽ وﻧﻴﺰ” ﺑﻪ روﯼ ﭘﺮدﻩ ﺁﻣﺪ و ﻗﺮار اﺳﺖ در ﺟﺸﻨﻮارﻩ ﻓﺠﺮ هم در ﺗﻬﺮان ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ درﺁﯾﺪ.
همه‌ى اﻳﻦ ذوق وﺷﻮق ﮔﻔﺘﻦ را در ﺧﻮد می‌کشم و ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﻧﻜﺘﻪ می‌گوﻳﻢ. همه ﻣﻴﺪاﻧﻴﻢ که ﺑﺮﺧﻰ اﺳﻢهاى اﻳﺮاﻧﻰ/ﻋﺮﺑﻰ، ﺑﺎ اﺳﺎﻣﻰ ﻏﺮﺑﻰ رﻳﺸﻪ ﻣﺸﺘﺮك دارﻧﺪ، ﻣﺜﻞ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺑﺮاهام، دﻳﻮﻳﺪ و داوود، ﻓﺮدوس و ﭘﺎراداﻳﺲ. هیچ دﻗﺖ کردﻩ اﻳﺪ که اﺻﻐﺮ و اﺳﻜﺎر هم از اﻳﻦ دﺳﺘﻪاﻧﺪ؟
از ﺳﺎل ۱۹۲۷ ﺗﺎ کنون کدام ﻳﻚ از اﻧﺒﻮﻩ ﺑﺮﻧﺪﮔﺎن اﺳﻜﺎر ﻧﺎﻣﻰ هم‌رﻳﺸﻪ ﺑﺎ ﻧﺎم اﻳﻦ ﺟﺎﻳﺰﻩ داﺷﺘﻪاﻧﺪ؟
______________________________________________
