۱– از کتابِ کوتاه، مثل آه….
ماه
………تو را در گلوگاهش پنهان کرد
و من، در اینجا
……..در سیارهای غریب
همهی راهها را تا تو
……………………….گم کردهام!
۲– از کتابِ سپیدار
شکوفههای شعر
اینجا کسی
پلکهای جسدی را میکشد
اینجا جسدی
آرام آرام
دارد میپوسد
***
در روزگار انسان + انسان = آفتاب
کسی تمام فصلها را تجربه کرد
در روزگارجفتهای باکره
کسی،
زبان آب و گیاه و آفتاب را
آنقدر میفهمید
که سنجاقکها
در باغچهها
…………..برایش
………………….گل کاشتند!