جشن مهرگان پس از نوروز بزرگترین جشن ایرانی و بازمانده‌ای از دین مهر است.
این جشن در شانزدهم مهرماه و در زمان برابری پاییزی برگزار می‌شود. «جشن مهرگان»، بزرگترین جشن پیروان دین مترا یا مهر بوده است که در گذشته آن را «میتراکانا» یا «متراکانا»(Metrakana) می‌نامیدند.
این جشن در مهر روز از مهر ماه، یعنی روز شانزدهم ماه مهر برگزار می‌شد. اما در زمان هخامنشیان در نخستین روز مهرماه برگزار می‌شد. این جشن پس از نوروز یکی از بزرگترین جشن ایرانی است…(منبع و ادامه: ویکی پدیا)
*
صادق هدايت كه به سنت‌ها و آئين ايران پرشكوه گذشته بسيار عشق می‌ورزيد
دركتاب « فرهنگ عاميانه مردم ايران » صفحه ۱۲۰ نشر چشمه ۱۳۷۸ درباره اين جشن بزرگ چنين می‌گويد :
« مهرگان – جشنی ازاين بزرگ‌تر بعد از نوروز نباشد هم چنان كه نوروز عامه و نوروز خاصه بود مهرگان نيز عامه و خاصه بود و تعظيم اين جشن تا شش روز كنند. پادشاهان دراين روز تاج زرينی كه تصوير نيز اعظم برآن بودی به سر خود و برسراولاد خود نهادندی و روغن به آن را به جهت تبرك بر بدن ماليدندی و كسانی كه دراين روز نخست نزد پادشاهان جم آمدندی موبدان بودندی و هفتخوان را كه شكر ترنج، سيب و بهی و انار و عناب و انگور سپيد و كنار درآن بودی با خود آوردندی چه عقيده پارسايان آن است كه دراين روز هركس از ميوه‌های مذكور بخورد و روغن به آن بر بدن بمالد و گلاب به‌پاشد و برخود و بر دوستان خود به پاشد درآن سال، آفات و بليات بسياری از وی مندفع گردد.»
______________________________________________
