در زبان عربی چهار حرف پ گ ژ چ وجود ندارد و آنها به جای این چهار حرف ، از واجهای ف ج ک ج بهره میگیرند. بنابراین ما ایرانیها، چون عربها نمیتوانند “پ” را بر زبان رانند،
به پیل میگوییم : فیل!
به پلپل میگوییم : فلفل!
به پهلویات باباطاهر میگوییم: فهلویات باباطاهر
به سپیدرود میگوییم: سفیدرود
به سپاهان میگوییم: اصفهان
به پردیس میگوییم: فردوس
به پلاتون میگوییم: افلاطون
به تهماسپ میگوییم: تهماسب
One Response to فارسی شکر است