اخیرا مجله لایف با اقدامی جالب پس از گذشت ١٢٠ سال از تولد چارلی چاپلین، سلطان سینمای کمدی جهان عکس هایی از وی را منتشر کرد که بعضا تا پیش از این در هیچ کجا به نمایش درنیامده بودند که امیدوارم برای شما دوستان هم جالب و ارزنده باشه …
چارلی چاپلین، كمدین افسانهای سینمای صامت
چارلی چاپلین و آلبرت انیشتین که در یکی از شاهکارهای برتر با هم دیدار کردند (١٩٣١)
چاپلین و دخترش ژوزفین در صحنه ای از “کنتس از هنگ کنگ” (١٩٦٧)
چاپلین و ازدواج چهارمش با اونا اونیل، نمایشنامه نویس معروف (۱۹۴۳)
چاپلین و ملاقات با ماهاتما گاندی رهبر هند در لندن ( ١٩٣١)
چاپلین به همراه ولز، داستان نویس و چند تن از دوستانش ( ١٩٢٥)
تندیسی هنرمندانه از چارلی چاپلین که توسط “Madame Tussauds” به اتمام رسید
چارلز اسپنسر چاپلین، كمدین افسانهای سینما، شانزدهم آوریل ۱8۸۹ در لندن و در خانوادهای تئاتری به دنیا آمد. او بازیگری، كارگردانی، تهیهكنندگی، فیلمانهنویسی و حتی آهنگسازی فیلمهایش را شخصاً انجام میداد. زندگی حرفهای او از كودكی در صحنهی تئاترهای لندن تا زمان مرگش بیش از ۷۰ سال ادامه داشت. دوران كودكی او در فقر و تنهایی سپری شد چون كه در دو سالگی پدر و مادرش از هم جدا شدند و پدرش كه به سختی او را به یاد میآورد چند سال بعد مرد. مادرش كه بازیگری پركار بود، مبتلا به نوعی بیماری حنجره شد و چارهای نداشت جز این كه كار تئاتر را رها كند.
اما قبل از آن، پسر ۵ سالهاش چارلی شانس بازی در نمایش را كنار او داشت كه با خواندن آهنگ معروفی مورد تشویق زیادی قرار گرفت. مادر او خیاطی را در پیش گرفت تا مخارج زندگی چارلی و پسر دیگرش سیدنی را تأمین كند. در سال ۱۹۰۰ چارلی در یازده سالگی همراه برادرش در نمایش پانتومیمی بنام “سیندرلا” بازی كرد و از آن موقع تصمیم گرفته بود كه بازیگری را حرفهای دنبال كند.
سیدنی چاپلین چند سال بعد برای پیوستن به نیروی دریایی آنها را ترك كرد. چارلی با مادرش كه دچار بیماری روحی شدیدی شده بود در منطقه فقیرنشین لندن به وسیله درآمد اندك برادرش زندگی میكرد و برای مراقبت از مادرش درس را رها كرد چون نمیخواست كسی به بیماری روانی او پی ببرد ولی وقتی اطرافیان متوجه وضعیت وخیم او شدند، او را در بیمارستان بستری كردند كه تا سی سال دیگر با همان شرایط به زندگی ادامه داد. چاپلین در هفده سالگی به عنوان دلقك به گروه طنز “فرد كارنو” (Fred Karno) پیوست و ستاره نمایش های آن شد. او و گروه كارنو برای اولین تور آمریكا در سال ۱۹۱۰ پا به آن كشور گذاشتند و در شهرهای مختلف نمایش اجرا كردند.
كه بعدها با نام “استن لورل” معروف شد با چاپلین هم بازی بود. “استن لورل” به انگلستان برگشت اما چاپلین كه شیفتهی آمریكا، پیشرفت سریع و محیط شادش شده بود در آن كشور ماند.در این گروه، “استنلی جفرسون” (Stanly Jefferson سه سال بعد كارگردان جوانی به اسم “مك سنات” (Mack Sennat) بازی چاپلین را دید و به او پیشنهاد كرد با استودیوی فیلمسازیاش “كی استون” همكاری كند. چاپلین برخلاف میلی باطنی و ابتدا بیش تر به خاطر حقوقش قبول كرد و به این ترتیب وارد هالیوود شد. مسیر حرفهای او از ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۷ در استودیوهای مختلف “كی استون” شروع شد، جایی كه خیلی زود هنر و صنعت فیلمسازی را فرا گرفت. چارلی چاپلین در اولین فیلم هایش كه توجه چندانی را جلب نكرد مثل همه بازیگرها، ظاهری معمولی داشت تا اینكه خیلی اتفاقی تركیبی از شلوارهای گشاد و كفشهای بزرگ، كت تنگ و كلاه لبهدار را امتحان كرد كه به نظرش عالی رسید و تبدیل به همان شخصیت دوست داشتنی شد كه همه میشناسند و با آن به اوج شهرت رسید.
اولین سال فعالیتش برای “سنات” فیلمهای كوتاه زیادی ساخت كه بسیار موفق بودند. تصویری كه امروز از چاپلین از یادها مانده، محصول همین دوره است. در سال ۱۹۱۶ او قراردادی با شركت فیلمسازی Mutual بست تا دوازده فیلم كوتاه كمدی بسازد و تمام آنها را در طول یك دوره هجده ماهه تهیه كرد. چاپلین بعدها گفت كه زمان فعالیتش در این شركت شادترین دوره كاریاش بوده و تجربیات زیادی هم كسب كرده است. به دنبال آن استودیوی اختصاصی و كمپانی تولید فیلم خودش را در هالیوود سال ۱۹۱۸ راهاندازی كرد و این باعث شد تا حد زیادی كنترل مالی و هنری محصولاتش را شخصاً به عهده بگیرد. با استفاده از همین استقلال كه به تدریج بیش تر میشد، زیباترین صحنهها را خلق كرد كه خارج از محدودهٔ زمان همیشه تأثیر گذارند و پیامی كه پشت ظاهر سرگرم كننده آنها نهفته است انگار در هیچ برههای از تاریخ كهنه نمیشود
One Response to عکسهایی منتشر نشده از چارلی چاپلین