بایگانی دسته: دیدار با یک شاعر

  پاس/دار   بغض‌هایم را پیچیده‌ام لای این سیگار پاس دار های  مرز بازش نکنند غروب می‌رسد اگر نه به گریه های تفنگی گوش کن که نمی‌خواهد به سمت تو شلیک بشود

  کجاست اندرونی‌ی این خانه مدام ریحان چیده‌ام از بیرونی ابوریحان شدم درونی‌تر از تمام بغض این بادیه و بیرونی‌تر از شکل گنبد دوار، می‌چرخم از مردمک چشم آن روز که بیرون شدم از جهان از مردمک مردمانی که چرخیده‌اند … ادامه‌ی خواندن→

قاسم پهلوان ننوشتیم قلم برداشتیم از درد ننوشتیم چه شد ای مرد! آه ای مرد ننوشتیم بدون درد خفتیم و غمی را که سر ما فتنه‎ها آورد ننوشتیم

مهرداد شمشیربندی واژه واژه چیدم‌ات از باغ شعر آمدی یکباره از آفاق شعر آنچنان پروانه پوشم ساختی کاین‌چنین گل می‌دهد اوراق شعر خامُش و پرخاطره در پیچ‌وتاب همچو رقص واژه در اعماق شعر دست از دیوان و دفتر شسته‌ام تا … ادامه‌ی خواندن→

دیداری دیگر با دوست شاعرم فضل‌اله روحانی و مهربانی‌ها و انسانیت‌اش برگرفته از سایت بییاد مهرگان

به‎رقص   در آن همهمه چه دیدی ای دختر جوان که خویش را پراکندی در رقصی که باد بردت از فراز درختان و جاده‌ها لبخند تو مگر بازآرد آن لحظه را که باخته بودیم در انحنای سبز درختان آسمان

و آفتاب نمی‌دانست  بر کشاکش این موج… به جز حُباب نشان از کلاهداری نیست که برکشاکشِ این موج اعتباری نیست هنوز نقره‌ی مهتاب می‌چکد بر آب مگر طلیعه‌ی خور را طلایه‌داری نیست؟! به دشت، زمزمه‌ی شادِ جویباری نه به کوچه‌باغ، … ادامه‌ی خواندن→

حامد ابراهیم پور کنار هم غزل خوردیم و با خودکار رقصیدیم هوا رفتیم و مثل ابرِ در شلوار رقصیدیم هوا بد بود…روی چشم‌هامان دود پاشیدند هوا تاریک شد، در آتش سیگار رقصیدیم به ما گفتند: ممنوع است، ممنوع است، ممنوع … ادامه‌ی خواندن→

رگبار بهتری پاره ابری  زتبار هوس‌آلود بهارانم همه رگبار صفت،                     سرکش و جوشان و خروشانم در دلم شور تپیدن‌هاست در تنم غلغله‎ها،

سرگشته ام دستهام از عصبانیت می لرزد… صورتم داغ می شود… می خواهم رفعش کنم .. می خواهم خودم را . احساسم را .کنترل کنم .. کتاب “دریا روندگان جزیره ی آبی تر“عباس معروفی را برمی دارم.. داستان ” آرامش قشنگ … ادامه‌ی خواندن→

نصرت رحمانی هدیه   ودیعه‎ای‎ست سکوت گزیده‎ی خاموشان سخاوتی‎ست سرشک‎ات دمی که می‌خندی چو پلک می‌بندی حدیث گم شدن راه‌های آزادی‎ست، تمام تهمت من را به خویش می‌بندی تو عِطر بوسه‎ی فقری، به دست‌های مناعت