رگبار بهتری

پاره ابری  زتبار هوس‌آلود بهارانم

همه رگبار صفت،

                    سرکش و جوشان و خروشانم

در دلم شور تپیدن‌هاست

در تنم غلغله‎ها،

             در سرم ولوله‎ها برپاست

پُرم از شوق تراویدن

پُرم از خواهش باریدن

ابر پربار بهارم،

                آری

بارِ رگبار ربوده‎ست زجان صبر و قرارم،

                                               باری

رخصت ریختنم ده ، ای بخت

بخت آمیختنم ده، ای یار

بگذار

تا بلور تنت از ناز نوازش‎هایم

                               مست و بی‌تاب شود

همه ذرات وجودم ز هوس آب شود

زیر باران تنم دشت تمنای تو سیراب شود